รวิวาดฉาดฉายคลายหมอกหม่น
จิตใจคนลางเลือนเงื่อนงำหนัก
ทอดถนนสายทุกข์ทางขลุกขลัก
แสงส่องสักเท่าใดจักไกลพอ
ท่ามถนนหนนี้ที่มองเห็น
แม่เนื้อเย็นเข็ญใจไฉนหนอ
สุดทางนี้รี่ไปใจเฝ้ารอ
รักเติมต่อลอออุ่นกรุ่นไอจาง
ครวญเหมันต์สั่นเครือเรื่อไรหนาว
ราเรือนร้าวระบมโลมไล้ร่าง
อ้อมอกอุ่นละมุนไมดังไฟพราง
พร้อมพรมพร่างพรูกอดสอดอุ่นไอ
ตุลาทิตย์
จิตใจคนลางเลือนเงื่อนงำหนัก
ทอดถนนสายทุกข์ทางขลุกขลัก
แสงส่องสักเท่าใดจักไกลพอ
ท่ามถนนหนนี้ที่มองเห็น
แม่เนื้อเย็นเข็ญใจไฉนหนอ
สุดทางนี้รี่ไปใจเฝ้ารอ
รักเติมต่อลอออุ่นกรุ่นไอจาง
ครวญเหมันต์สั่นเครือเรื่อไรหนาว
ราเรือนร้าวระบมโลมไล้ร่าง
อ้อมอกอุ่นละมุนไมดังไฟพราง
พร้อมพรมพร่างพรูกอดสอดอุ่นไอ
ตุลาทิตย์