......เดินคอเอียงเบี่ยงขวาหันมาทัก...................คุณระพีนะแหละ
...ยื่นดอกรักสามกำห้า..ประหม่าเขิน
...คนอาไร้..หล่อกระจ่างอย่างบังเอิญ
...ใคร่จะเชิญกินกลางวันกับขวัญใจ
.............................................
คอเอียงขวา ตาเหล่ เท่เหลือหลาย.....เอียงบ้าง
มือฟ้อนฟา ย ร่ายรำ คลำดอกรัก
หล่อเลิศลอย บ่อยสิ้นดี ที่ตกตัก
หลอฟันหัก จักกินนอน ตอนกลางคืน.....กินอาหารหนะ
.........................................
กลอนยุคนี้...ต้องแปลไทยเป็นไทย...
รพีกาญจน์ 59 ให้เสียงการพากย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
