......เดินคอเอียงเบี่ยงขวาหันมาทัก...................คุณระพีนะแหละ
...ยื่นดอกรักสามกำห้า..ประหม่าเขิน
...คนอาไร้..หล่อกระจ่างอย่างบังเอิญ
...ใคร่จะเชิญกินกลางวันกับขวัญใจ
คงรอคิวยาวเฟื้อย จนเมื่อยแน่
บัตรคิวแห่ คนจอง ต้องคว้าไขว่
ได้ข่าวมาทั้งวัน ยันค่ำไป
คิวมากไซร้ยื้อยุด ดักฉุดตัว
กลัวคอเอียงไม่กลับ จึงจับตอบ
กลัวจะหอบดอกรัก พักเสียหัว
กลัวหมองหม่นเมื่อยนาน ใจพาลกลัว
อย่าได้มัวคอยท่า จะพากิน
บัตรคิวแห่ คนจอง ต้องคว้าไขว่
ได้ข่าวมาทั้งวัน ยันค่ำไป
คิวมากไซร้ยื้อยุด ดักฉุดตัว
กลัวคอเอียงไม่กลับ จึงจับตอบ
กลัวจะหอบดอกรัก พักเสียหัว
กลัวหมองหม่นเมื่อยนาน ใจพาลกลัว
อย่าได้มัวคอยท่า จะพากิน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
