กาลผ่านผัน วันนี้ ไม่มีแล้ว
ลมโชยแผ่ว แว่วเสียง เพรียงเพียงหา
สุดสวาด วาดฝัน ร่วมกันมา
เหตุใดฟ้า พรากพา เธอลาลับ
อนิจา เพียงคิด ชีวิตท้อ
เฝ้าตัดพ้อ ร้องขอ รอเธอกลับ
ยืนเดียวดาย สายแสงจันทร์ ทอทาบทับ
เงายึดจับ มองเห็น เป็นภาพลักษณ์
ภาพคืนย้อน ตอนเรา เคล้าหรรษา
ช่วงเวลา หอมกรุ่น เธอหนุนตัก
พะเน้าพะนอ อ้อล้อ ร้อยเลศนัก
ยืนชะงัก จมปลัก ภาพรักนีิ้
คิดโหยหา น้ำตา เริ่มรินไหล
เจ็บจี๊ดใจ ในคืนหนาว ดาวลิบรี่
ย้อนเงารัก เศร้าหนัก นักภาพนี้
ฟ้ายำยี พรากเธอหาย ตายจากกัน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
25 พฤศจิกายน 2024, 10:45:PM | |||
|
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนเศร้า > กลอนเหงา > หัวข้อ: ฟ้าพราก (ผู้ดูแล: ดิษฐา, แป้งน้ำ) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
ผู้เขียน | หัวข้อ: ฟ้าพราก (อ่าน 5130 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: