แสงสลัวเพลงแผ่วแว่วลมผ่าน
ฤดูกาลขานรับคอยทับถม
ความหวานแห่งร่องรอยคล้อยอารมณ์
อาจตรอมตรมอยู่บ้าง, ระหว่างนี้
มันอาจยากหวงแหนแสนสาหัส
จนอึดอัดไม่พบอยากหลบหนี
วันที่ฟ้าแจ่มใสไม่เคยมี
รู้สึกดีขึ้นบ้าง, ก็ร้างรา
เป็นฤดูอกหักหรือรักป่วย
มีคนช่วยอยู่ข้างบ้างไหมหนา
อยากให้อยู่ตรงนี้ที่ภัยมา
คอยรักษาบาดแผล, ให้แก่กัน
ใครจะช่วยชี้ทางระหว่างนี้
ระหว่างที่ผ่านพ้นจนแปรผัน
เผื่อความทุกข์สลายหายไปพลัน
สู่อีกวันฟ้าใหม่, หวังได้เจอ.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
