ท่านเศรษฐี งัวเงียจัด ซัดข้าวสาร
จากรูปการณ์ เห็นว่า ไม่น่าขลัง
เห็นแกสวด พ้วงเพี้ยง ส่งเสียงดัง
ข้าวหมดถัง ซัดไป ให้แสบคัน
เห็นแกหอบ บอบใหญ่ หายใจติด
แกเพิ่งฟิต กับอีหนู ดูสินั่น
นอนแผ่หรา สิ้นแรง หลังแทงฟัน
อาคมนั้น จึงเสื่อมคลาย สลายไป
ข้าซุ่มดู อยู่นาน ทางด้านนอก
อย่าให้บอก เลยเชียว เสียวแค่ไหน
จึงสอดตา คุมเชิง รื่นเริงใจ
แต่บทรัก แกจบไว ไม่ช้านาน
เห็นนอนหอบ หายใจ เหมือนใกล้ฝั่ง
จะไปทัก เสียงดัง ก็สงสาร
กลัวแกช็อค หัวใจวาย ตายทรมาน
สู้ทนทาน แกหายเหนื่อย จึงเข้ามา
เห็นนังเมีย แผ่หรา หลับตาฝัน
คงสุขสันต์ เสียวซ่าน นานหนักหนา
จึงหลับไป เป็นตาย ไม่ชายตา
ปล่อยให้ผัว ผู้ชรา ผจญพราย
สำแดงตัว หัวหู ดูอัปลักษณ์
แล้วร้องทัก เศรษฐี ดังใจหมาย
ทำเสียงร้อง ครวญคราง เหมือนปางตาย
ผมสยาย ตาปลิ้น แลบลิ้นยาว
เอื้อมมือไป บีบคอ ของเศรษฐี
ผู้มากมี อาคม แถวนมสาว
แกร้องสวด โฉงเฉง เป็นเพลงลาว
แล้วหยิบข้าว สารเสก แล้วซัดพลาง
อนิจจา ชีวิตคน ไม่ถึงฆาต
อรุณยาตรเยื้องมา แลฟ้าสาง
ผีต้องขอ ลาจร ก่อนจางปาง
ขืนสว่าง ท่าไม่ดี ทีต้องลา
แล้วพรุ่งนี้ ตอนค่ำ จะมาใหม่
จงอดใจ หลับนอน พักผ่อนหนา
กล่าวจบแล้ว ก็สลาย หายกายา
พอดีฟ้า ก็รุ่งแจ้ง แสงตะวัน