ยามลมพัดระบัดร่ายปลายหน้าหนาว
ดอกทองกวาวคลี่กลีบจีบประสาน
แดงส้มเหมือนเตือนใจให้สัญญาน
ร่วมขับขานร้องเพลงเปล่งคำลา
ครั้งเคยร่วมเรียนเล่นเป็นมิตรรัก
ดั่งที่พักพิงใจวัยศึกษา
ต้องแยกทางห่างไปไกลลับตา
เพื่อฟันฝ่าหาฝันมั่นในใจ
รินสุรากลมเกลียวแก้วเดียวนี้
ชื่นชีวีน้ำจัณฑ์อันสดใส
จากวันนี้หมายมั่นพบกันใหม่
จดจำไว้ผองมิตรวิศวกร
จากบทเพลงเปล่งเสียงพร้อมเพรียงร้อง
ส่งทำนองก้องกังวาลซ่านสลอน
แม้เหนื่อยล้าลาแรงแข็งใจวอน
เพลียกายอ่อนร่วมเชียร์มิเพลียใจ
สุเทพดอยคอยอยู่ภูเสียดฟ้า
ด้วยสองขาเร่งก้าวเอาให้ไหว
มือจับมือสื่อสอดทอดความใน
ส่งกันไปให้ถึงซึ่งปลายทาง
คืนและวันผันผ่านกาลเวียนหมุน
ต่างเจือจุนอุ่นไอสายใยสร้าง
หมื่นใจรวมร่วมหลอมอ้อมใจกาง
คือลูกช้างเชียงใหม่หัวใจเกียร์...
วิศวกร วิศวกร วิศวกรเชียงใหม่
ตุลาทิตย์(พงษ์ #38)
จากบทเพลง วันลา คณะวิศวกรรมศาสตร์ ขออนุญาตถ่ายทอดออกมาเป็นกลอนนะครับ
ลูกช้างขึ้นดอย 54 พร้อมกันวันเสาร์นี้นะครับ หุหุ