...เมื่อทางรักอักษรามาบรรจบ
จึงทอทบแรงฝันเพื่อฟันฝ่า
เดินเดียวดายหมายผู้รู้วิชา
เจียดเวลานำล่องชี้ช่องชัด
กระซิบเสียงซ่อนใส่ในลมดึก
จากห้วงลึกอาวรณ์คนอ่อนหัด
ผ่านหนึ่งปีล่วงถึงเวลานัด
ขอบคุณความเคร่งครัดช่วยจัดมา
ดุจดังฝนหล่นฟ้าพฤกษาฉ่ำ...(ยืมค่ะ)
โปรยปรายคำล้ำเรียงคืนเคียงหา
บ่วงแห่งมิตรสถิตไว้ในนิทรา
คงยาวนานยิ่งกว่าเมื่อตาลืม
หากร่วมต่อคงถึงซึ่งฝั่งนั่น
รินน้ำใจรวมกันทอฝันปลื้ม
ยามกระหายจ้วงจิบเพื่อหยิบยืม
เราต่างดื่มด่ำด้นจนปลายทาง...
.............ขอบพระคุณค่ะพี่ชาย แงซาย...//ทอฝัน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
