คิดแล้วขำ จำถนัด ปภัสร์แน่
ชอบรังแก แย่ติน่า ทำชาเฉย
แกล้งเพื่อนเพื่อน เตือนทุกเมื่อ เบื่อจริงเอย
ครูปล่อยเลย ตามเลย เหวยไม่ฟัง
เล่นไม้ที สี-ชอล์กหก ตกเกลื่อนกลาด
ทิ้งกระดาษ วาดมิตะ ติดผนัง
แก้วน้ำฉอก ก๊อกน้ำโก่ง โอ่งน้ำพัง
ติน่านั่ง หลั่งน้ำตา วันห้าที
เวลากาล ผ่านไป แปลกใจยิ่ง
ซุกเยี่ยงคน ซนเยี่ยงลิง นิ่งเงียบฉี่
หญิงขี้แย แท้แทน ที่แสนดี
กลับเซ็กซี่ รี่ราน อยู่บ้านกลอน
ปลื้มอะไรไม่รู้....ฝันหรือเปล่า....
เอ๊ะทำไม ให้รู้ดี เป็นที่สุด
เหมือนลองหยุด ฉุดคิด ติดภาพหลอน
เด็กเซี้ยวป่วน เพื่อนร่วมชั้น ในวันก่อน
ที่ชอบงอน นอนกลิ้งเล่น เป็นรพี
ชอบวิ่งแอบ กินแค๊ปหมู หนีครูใหญ่
ชอบวิ่งไล่ ให้หมางับ กลับตีสี่
ชอบเล่นโคลน ทะโมนบ้า กล้าเกินดี
มาตอนนี้ ชอบเลี้ยงงู คู่แต่งกลอน...555
ซะงั้นเน๊อะ คนเรา คริ ๆ จิ๊กกะริ่ว ว ว กิ้ว ว ๆ
เดี๋ยวโดนอัด ไปหล่ะ