ขอผสมโรงด้วยนิด
การขอให้ช่วยแปลคำประพันธ์มันมีหลายมิติซ้อนๆกันอยู่
๑. เพราะไม่รู้และขี้เกียจรู้แต่มีความจำเป็นที่ต้องรู้
๒. เพราะรู้บ้างแต่ยังรู้ไม่หมดและขี้เกียจค้นหา
๓. เพราะเผอิญรู้เลยอยากรู้ว่าคนอื่นจะรู้หรือเปล่า
๔. เพราะเป็นพหูสูตและอยากทำทานแก่ผู้ไม่รู้โดยวิธีถาม
รู้กับจำได้ไม่เหมือนกันนะครับ
จำคือ อะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ ใคร เท่าใด (ผัสสะ)
รู้คือ ทำไม อย่างไร (อิทัปปัจจยตา)
ทีนี้กล่าวถึงผู้รู้ ถ้าเรื่องที่ถูกร้องขอ เรารู้ และการให้ไม่ก่อให้เกิดวิบากกรรมใดๆ ความยินดีที่จะให้ ผมว่าเป็นกุศล ให้ได้ก็ให้ไปเถิดครับ
รู้ ประนีประนอมไม่ได้นะผมว่า ไม่มีมากมีน้อย รู้ก็คือรู้ เปลี่ยนเป็นไม่รู้ไม่ได้ ปัญหาจึงอยู่ที่ รู้หรือว่า อนุมาน ประมาณ สันนิษฐาน หรือเดา
ส่วนผม ไม่รู้อะไรเลย
พรายม่าน
สันทราย
๐๗.๐๗.๕๔