อารมณ์

เกลียดตัวเองเกลียดคนอื่นเกลียดทำไม
สุดสงสัยใจมันไม่นิ่งแน่
ยิ่งอารมณ์ผสมเข้่าเรายิ่งแย่
เหนื่อยท้อแท้แพ้คำวาจาคน

แม้เพียงลมผ่านรูหูดูไม่ออก
แสนชำชอกยอกย้อนก่อนสุดฝืน
เหมือนโดนมีดกรีดเข้าเผาใจตน
มันเจ็บจนไม่สนถึงสิ่งดี

อยากตะโกนออกไปทำไมวะ
ให้มันซะใจเราไม่เผาผี
สิ่งอะไรไม่เข้าท่าทำทันที
ให้มันสมใจเราเฝ้าต้องการ

แต่ก็ทำได้เพียงแค่คิดไว้
ต้องหักใจไม่ทำสิ่งล้างผลาญ
เพราะชีวิตยังต้องอยู่อีกยาวนาน
อย่างสืบสานสิ่งชั่วตัวไม่ดี

แล้วจะทำอย่างไรใจสงบ
ต้องสยบสิ่งใดใครช่วยชี้
ทนอยู่เหมือนคนบ้ามาหลายปี
ไร้สิ่งดีอันใดในตัวตน

แต่งไว้นานแล้ว ไว้ระบายอารมณ์ ออกจะแรงไปหน่อยคับ