คิดแล้วขำ จำถนัด ปภัสร์แน่
ชอบรังแก แย่ติน่า ทำชาเฉย
แกล้งเพื่อนเพื่อน เตือนทุกเมื่อ เบื่อจริงเอย
ครูปล่อยเลย ตามเลย เหวยไม่ฟัง
เล่นไม้ที สี-ชอล์กหก ตกเกลื่อนกลาด
ทิ้งกระดาษ วาดมิตะ ติดผนัง
แก้วน้ำฉอก ก๊อกน้ำโก่ง โอ่งน้ำพัง
ติน่านั่ง หลั่งน้ำตา วันห้าที
เวลากาล ผ่านไป แปลกใจยิ่ง
ซุกเยี่ยงคน ซนเยี่ยงลิง นิ่งเงียบฉี่
หญิงขี้แย แท้แทน ที่แสนดี
กลับเซ็กซี่ รี่ราน อยู่บ้านกลอน
ปลื้มอะไรไม่รู้....ฝันหรือเปล่า....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
