รั ก
ตอบว่ารู้จัก..แต่ไม่รู้...ว่าต้องมากขนาดไหน
บางทีฉันก็ยังสับสน..กับหัวใจ
ใช่ไม่ใช่..ไม่รู้ว่าเมื่อไร..แต่แอบยิ้มในใจ..เวลาเจอ
แค่..กับ ห นึ่ ง ค น
นึกหาเหตุผล..เวลาเธอเผลอ
จ้องแล้วทำไมใจสั่น..หลับก็มีแต่ภาพเธอ
เช้าตื่นมายิ้มให้กับจินตนาการที่เจอ..เว่อร์จริง..ฝันซะมากมาย
ต้องทำไง..กับ หั ว ใ จ
ขนาดแต่งกลอนยังยิ้มอยู่ได้..คิดว่าไม่เห็นเธอสักวันก็ใจหาย
เจอกี่ทียังทำตัวไม่ถูก..คำว่าดีเกินไปเป็นแบบนี้นี่เอง..คิดแล้วยังอาย
หัวใจละลาย..ปฎิเสธก็ไม่ได้..ตอบรับก็อาย..บ้าจริง!!..มาชอบผู้หญิงอย่างฉันได้ไง?..เขินจัง "
ฉั น ก็ เ ป็ น แ บ บ นี้
ทำอะไรดีดีไม่เป็น..บ๋อง.บ้า.อย่างที่เห็น..พูดหวานหวานอย่าได้หวัง
รักต้องมากขนาดไหน..ที่เพ้อมา""เข้าขั้นหลงรัก.หรือยัง
ที่จริงอยากบอกเธอสักครั้ง..ดังดัง..ว่าปลื้มทุกช่วงเวลา..ปลื้มจัง.เวลาที่มีเธอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
