เขียนกลอนมาสองปีดีส่วนน้อย
ด้วยมิค่อยมีฝันขั้นเลิศหรู
เขียนผิดบ้างถูกบ้างข้างข้างคู
ยังเขียนอยู่ร่ำไปไม่พัฒนา
ไม่มีครูทีไหนใส่ใจสอน
เพราะขี้งอนสอนยากเป็นหนักหนา
ครูกี่คนกี่คนบ่นระอา
แถมไม่กล้ามาสอนบ่นอ่อนใจ
ด้วยมิค่อยมีฝันขั้นเลิศหรู
เขียนผิดบ้างถูกบ้างข้างข้างคู
ยังเขียนอยู่ร่ำไปไม่พัฒนา
ไม่มีครูทีไหนใส่ใจสอน
เพราะขี้งอนสอนยากเป็นหนักหนา
ครูกี่คนกี่คนบ่นระอา
แถมไม่กล้ามาสอนบ่นอ่อนใจ