เคยมุ่งหวังตั้งชีวิตลิขิตหมาย
เฝ้าปองชายหนึ่งนั้นมั่นนักหนา
ในเครื่องแบบชายชาญผ่านเข้ามา
ทหารกล้าล่ำบึ๊กฝึกมาดี
อนาคตคุณนายในค่ายนั้น
ภริยาผู้พันตัวฉันนี่
และลูกน้องหลายหลากล้วนมากมี
รถของหลวงขับขี่มิเปลืองตังค์
น้ำขึ้นไม่รีบตักจักกลัวค้าง
เพื่อนรอบข้างฉกไปได้หมดหวัง
ใครทักทานอย่างไรไม่จีรัง
หาปิดบังเอาไว้แย่งไปครอง
หนึ่งสัปดาห์รู้แท้แน่แล้วหนอ
แค่ อส.นั่นหนาพาหม่นหมอง
เป็นสามีด้วยซ้ำน้ำตานอง
เพราะเนตรสองมองบ่าพาผิดไป
คือเครื่องหมายสังกัดมากลัดเสียบ
ตามระเบียบบ่งชัดจัดหน่วยไหน
แสงสะท้อนเหลืองพราววับวาวไกล
ช้ำปวดใจแล้วซี....มิใช่ดาว.
นพ
4 ก.ค.54
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
