วางสายตาคล้ายเยื่อใยให้รับรู้
สิ่งซ่อนอยู่เบื้องหลังยังหวั่นไหว
กลัวถ้าเผยเกยกรอ้อนออกไป
น้ำตาใสไหลเอ่อหากเธอเมิน
สายตายังระวังกลัวพลั้งพลาด
กลัวมันอาจบาดเข้าเจ้าห่างเหิน
กราดสายตาโดนใจใช่แกล้งเกิน
ถ้าเผอิญอกช้ำคงกรรมเรา
ต้องค่อยโปรยโรยอ่อนตอนห่วงหา
ฝากแววตาโหยไห้ในวันเหงา
ฝากแสงจันทร์วันเพ็ญเด่นลำเนา
สายตาเราผสมไปในแสงนวล
ยามใดมองเดือนฉายได้รู้ว่า
แสงดาราสวยผ่องส่องให้หวน
เป็นสิ่งหนึ่งซึ่งสายตาพาชื่นชวน
ให้ดื่มดำรัญจวน ครวญละเมอ.
สิ่งซ่อนอยู่เบื้องหลังยังหวั่นไหว
กลัวถ้าเผยเกยกรอ้อนออกไป
น้ำตาใสไหลเอ่อหากเธอเมิน
สายตายังระวังกลัวพลั้งพลาด
กลัวมันอาจบาดเข้าเจ้าห่างเหิน
กราดสายตาโดนใจใช่แกล้งเกิน
ถ้าเผอิญอกช้ำคงกรรมเรา
ต้องค่อยโปรยโรยอ่อนตอนห่วงหา
ฝากแววตาโหยไห้ในวันเหงา
ฝากแสงจันทร์วันเพ็ญเด่นลำเนา
สายตาเราผสมไปในแสงนวล
ยามใดมองเดือนฉายได้รู้ว่า
แสงดาราสวยผ่องส่องให้หวน
เป็นสิ่งหนึ่งซึ่งสายตาพาชื่นชวน
ให้ดื่มดำรัญจวน ครวญละเมอ.
"บ้านริมโขง"