โอ้บาปกรรมช้ำจิตเพราะพิษรัก
เมื่อเธอมาหาญหักรักเป็นสอง
เธอให้พี่นี้ย้ำแค่สำรอง
จึงไม่ได้ครอบครองคู่น้องนาง
เจ้าแอบมีชายอื่นชื่นชิดอยู่
พี่ก็รู้แก่จิตไร้สิทธิ์ขวาง
ชะรอยรักไม่ยืดคงจืดจาง
เยื่อใยบางหว่างใจคงไม่ทน
เจ้ามีกิ๊กมากมายหมายเกี่ยวข้อง
พี่หม่นหมองน้องเอ๋ยไม่เคยสน
หรือเจ้าเห็นเป็นเพียงเหยื่อเลี้ยงตน
แม่หน้ามนชิมแล้วไม่แคล้วลืม
เธอไม่เคยมอบรักปักใจให้
เพียงเชยชมสมใจแล้วไม่ปลื้ม
ปล่อยให้พี่นี้หมองดังของยืม
ได้ดูดดื่มแล้วทิ้งชิงชิ่งลา
เจ็บแล้วจำหนำใจไหมชาตินี้
ร้าวฤดีมีแผลแย่รักษา
หญิงที่ทำช้ำใจยากใส่ยา
ชื่อณัชชา นั่นเอง ข่มเหงเรา
พี่ไกเวอร์นี่เธอเว่อร์สมชื่อ
ช่างดึงดื้อแท้แท้แย่นักเจ้า
ทำเป็นรักเป็นหลงพะวงเรา
ทำเป็นตีหน้าเศร้าขาวเป็นดำ
ต่อหน้าเขียนรักนักเป็นรักหนา
ลับหลังด่าเป็นชุดยังพูดพร่ำ
ทำให้เราแสนเก้อเจอคนอำ
มันไม่ขำนะพี่ไกฯ ให้ตายเถอะ
ช่างดึงดื้อแท้แท้แย่นักเจ้า
ทำเป็นรักเป็นหลงพะวงเรา
ทำเป็นตีหน้าเศร้าขาวเป็นดำ
ต่อหน้าเขียนรักนักเป็นรักหนา
ลับหลังด่าเป็นชุดยังพูดพร่ำ
ทำให้เราแสนเก้อเจอคนอำ
มันไม่ขำนะพี่ไกฯ ให้ตายเถอะ