คงต้องคอยชาติหน้ากว่าสำนึก
ความรู้สึกดี-ดีไม่มีให้
ถ้าอยากไปกายเวอร์เธอจงไป
อย่าร่ำไรลีลาน่ารำคาญ
จะให้มางอนง้อขอโทษพี่
ขอโทษทีพี่ฉันคงฝันหวาน
จะบอกให้รู้ไว้ไม่ต้องการ
ไม่เรียกขานอย่าให้เห็นเหม็นขี้ฟัน
(ณัชชา)
โอ้ณัชจ๋า ทำไม ใจร้ายนัก
เธอมาหักหาญใจ ได้ไงนั่น
งั้นก็ดี นับแต่นี้ ลานิรันดร์
เธอกับฉัน อย่ามาพบ หลบให้ไกล
เธอไปทาง ฉันไปทาง อย่างเธอว่า
จะไม่มี ณัชชา หรือณัชไหน
เจ็บครั้งนี้ เห็นที ตัดเยื่อใย
งั้นต่างคน ต่างไป ไม่ต้องมอง
จะทำบุญ กรวดน้ำ แล้วคว่ำขัน
ลืมเธอนั้น หมดใจ ไม่มัวหมอง
แม้พบกัน วันใด เลิกใฝ่ปอง
ขอนวลน้อง จงไปดี ที่ชอบเทอญ