เคล้าบทกลอนป้อนคำนำผ่านส่ง
นวลอนงค์ มนัส- จำรัสใส
-ศิยา นีนี่นี้ รพีฯ ไกล
อยู่เชียงใหม่ ณ แห่งหนตำบลมี
ตุลาทิตย์ มิตรใกล้ใช่อื่นแน่
เป็นมิตรแท้แลมองผ่องฉวี
ณ ท่าแพ-แลใกล้ไกลคนดี
ช่วยบ่งชี้กวีบอกใช่หลอกลวง
ตุลาทิตย์
อ้าย รพีฯ มาจีบสาว แหมละ
อ้ายคนเจงฮายย้ายมาอยู่เจงใหม่ แต่บะใจ้คนยองเน้อ
[/b]นวลอนงค์ มนัส- จำรัสใส
-ศิยา นีนี่นี้ รพีฯ ไกล
อยู่เชียงใหม่ ณ แห่งหนตำบลมี
ตุลาทิตย์ มิตรใกล้ใช่อื่นแน่
เป็นมิตรแท้แลมองผ่องฉวี
ณ ท่าแพ-แลใกล้ไกลคนดี
ช่วยบ่งชี้กวีบอกใช่หลอกลวง
ตุลาทิตย์
อ้าย รพีฯ มาจีบสาว แหมละ
อ้ายคนเจงฮายย้ายมาอยู่เจงใหม่ แต่บะใจ้คนยองเน้อ
จากเจงฮาย ย้ายเยื้อง เมืองเจียงใหม่
หยุดหัวใจ ใยพัน มัดมั่นหลัก
เอ่ยวจี คลี่คำ อยู่พำนัก
ฝังหมุดปัก พักพา กลางท่าแพ (เพิ่งรู้นะ...)
รพีฯเฒ่า เก่ากรุ ลุครึ่งร้อย
สบสาวน้อย ลอยฟ่อง อยากลองแส่
พริบตาหลิ่ว ยักคิ้วซ้าย ชม้ายแล
ชโลมแก่ แถใจ ไปวันวัน (กลอนพาไป...)
ช่วยเสริมแรง แต่งใจ ให้นวลน้อง
ตุล-อย่าจ้อง มองผิด คิดเช่นนั้น
พอช่างเชี่ยว เยียวยา สารพัน
ฟาดโศกศัลย์ ฟันเศร้า เหงากระจาย (แก้ตัวหน่อย...)
ตุลาทิตย์ มิตรแท้ แต๊หว่าเจ้า
เกิดตี๊เก้า เอาจ่ะ เป๋นสหาย
เจื้อคนหนุ่ม กลุ้มใจ๋ ไปบ่อดาย
สู้ขี้ฮ้าย จายงาม นาม-รพีฯ (ใส่ร้าย หุหุ...)
หยุดหัวใจ ใยพัน มัดมั่นหลัก
เอ่ยวจี คลี่คำ อยู่พำนัก
ฝังหมุดปัก พักพา กลางท่าแพ (เพิ่งรู้นะ...)
รพีฯเฒ่า เก่ากรุ ลุครึ่งร้อย
สบสาวน้อย ลอยฟ่อง อยากลองแส่
พริบตาหลิ่ว ยักคิ้วซ้าย ชม้ายแล
ชโลมแก่ แถใจ ไปวันวัน (กลอนพาไป...)
ช่วยเสริมแรง แต่งใจ ให้นวลน้อง
ตุล-อย่าจ้อง มองผิด คิดเช่นนั้น
พอช่างเชี่ยว เยียวยา สารพัน
ฟาดโศกศัลย์ ฟันเศร้า เหงากระจาย (แก้ตัวหน่อย...)
ตุลาทิตย์ มิตรแท้ แต๊หว่าเจ้า
เกิดตี๊เก้า เอาจ่ะ เป๋นสหาย
เจื้อคนหนุ่ม กลุ้มใจ๋ ไปบ่อดาย
สู้ขี้ฮ้าย จายงาม นาม-รพีฯ (ใส่ร้าย หุหุ...)