เรื่องคะแนนไม่สำคัญฉันคนนี้
สำคัญที่เขียนกลอนว่างตอนไหน
คะแนนเพิ่มบวกแต้มแถมกำไร
นั่นมิใช่สิ่งมุ่งที่พุ่งมา
เพียงอยากพักหนักงานที่อ่านเขียน
จึงแวะเวียนด้วยรักหลักภาษา
มิใช่ครูผู้สอนกลอนตำรา
แต่ชอบคว้าค้นรื้อฝึกปรือไป
มิเคยคิดอาจหาญอาจารย์สอน
รักบทกลอนศึกษามาแต่ไหน
ชื่นชมชอบมากล้นความสนใจ
ภาษาไทยปัจเจกมีเอกลักษณ์
น่าน้อยใจไยจึงชอบเขียนเล่น
คิดเบี่ยงเบนตามใจไม่ถูกหลัก
ภาษาไทยใจหายละอายนัก
เหมือนกับผัก..เน่ายุ่ย..ดั่งปุ๋ยกอง
"กานต์ฑิตา"
๑ กรกฎาคม ๒๕๕๔
สำคัญที่เขียนกลอนว่างตอนไหน
คะแนนเพิ่มบวกแต้มแถมกำไร
นั่นมิใช่สิ่งมุ่งที่พุ่งมา
เพียงอยากพักหนักงานที่อ่านเขียน
จึงแวะเวียนด้วยรักหลักภาษา
มิใช่ครูผู้สอนกลอนตำรา
แต่ชอบคว้าค้นรื้อฝึกปรือไป
มิเคยคิดอาจหาญอาจารย์สอน
รักบทกลอนศึกษามาแต่ไหน
ชื่นชมชอบมากล้นความสนใจ
ภาษาไทยปัจเจกมีเอกลักษณ์
น่าน้อยใจไยจึงชอบเขียนเล่น
คิดเบี่ยงเบนตามใจไม่ถูกหลัก
ภาษาไทยใจหายละอายนัก
เหมือนกับผัก..เน่ายุ่ย..ดั่งปุ๋ยกอง
"กานต์ฑิตา"
๑ กรกฎาคม ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
