"คืนที่..น้ำตาพราก?"
๐
๐ หากน้ำตาที่หลั่งยั้งไม่ได้
ก็ขอให้ทะลักหนักเช่นฝน
ขอเป็นครั้งสุดท้าย-พ่ายจำนน
หลังกมลทุ่มเทเซเพราะเธอ
๐ หลงพลาดที่ดวงจิตพิศวาส
ทั้งประมาทเล่ห์กลยามตนเผลอ
ไม่เคยเสียน้ำตาเพิ่งมาเจอ
สะกดคำว่าเซ่อ!..เจอกับตัว
๐ เคยเปรียบรักทำนองละอองทิพย์
ขวัญระยิบตระการซ่านจรด-หัว
มันโสภาเปี่ยมฤทธิ์จิตระรัว
ยามที่กลั้วหลงวัตรอัศจรรย์
๐ คิดว่าเทพเทวัญท่านอุ้มสม
แท้ผูกปมอุปสรรค-หนักพลิกผัน
สุขที่รับสะสมล้มกลางคัน
ทุกข์โลกันตร์บรรจบรักตบตา
๐ ผู้ชายก็มนุษย์ยามทรุดหมอน
กายหลบซ่อนมีบ้างคลั่งโหยหา
ช่วงที่หลั่งน้ำนัยน์ใสออกมา
หมดน้ำยาคือช่วงทรวงกล้ำกลืน
๐ ผลักน้ำตาจากใจที่ไหล-อ่วม
พิษรักน่วมท่วมแผลแพ้ขมขื่น
ชะละอองฝุ่นรักพรากทั้งคืน
พรุ่งนี้ฟื้นหวังไว้..ได้ลืมเธอ..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
