รอจันทร์กระจ่างใจ
ให้หวั่นไหวใจเฝ้ารอ
อยู่อย่างคนใจท้อ
เพียงลำพังอ้างว้างเกิน
ส่งใจไปฟ้ากว้าง
ถึงนางน้องอย่าขวยเขิน
ใจพี่สุดประเมิน
คะเนหาจักคาดเดา

| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
14 ธันวาคม 2025, 01:09:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: อยู่เพียงลำพัง อ้างว้างเหลือเกิน (อ่าน 10308 ครั้ง) |
| ||||||||||