Re: อยู่เพียงลำพัง อ้างว้างเหลือเกิน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 05:34:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนเศร้า > กลอนอกหัก > หัวข้อ: อยู่เพียงลำพัง อ้างว้างเหลือเกิน (ผู้ดูแล: ดิษฐา, แป้งน้ำ) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
ผู้เขียน หัวข้อ: อยู่เพียงลำพัง อ้างว้างเหลือเกิน  (อ่าน 8432 ครั้ง)
สุวรรณ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง
******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 565
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,487


หวังทุกชีวิต สถิตไว้แต่สิ่งดี
« เมื่อ: 30 มิถุนายน 2011, 10:33:PM »
เวิ้งว้างกลางป่าพงพี
ตามบทวิถี
ดำเนินชีวีคนจร

กาลโพ้นพ้นข้ามยามนอน
รอนแรมเหนื่อยอ่อน
ขอซบเพิงคอนนิทรา

แม้นว่าชะตาต่ำฟ้า
จะร่ายวิญญาณ์
ลำพังหากแม้เดียวดาย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

สายใย, รพีกาญจน์, (ฟ้า) มารสุรา, หฤหรรษ์, ลมหนาว, ธันวาคม, ยามพระอาทิตย์อัสดง, นพตุลาทิตย์, ไม่รู้ใจ, รัตติกาล, TKDee~P2k_02, กาญจนธโร, บ้านริมโขง, ...สียะตรา.., สะเลเต, พี.พูนสุข, amika29

ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30 มิถุนายน 2011, 10:59:PM โดย สุวรรณ » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s