ข้ายืนอยู่เพียงเดียวดาย
ที่ริมหาดทราย
ไม่มีแม้แต่เพื่อนใจ
เห็นแต่ท้องฟ้ากว้างใหญ่
ทะเลกว้างไกล
กับแสงสุรีย์จันทรา
แม้นยามนี้ดูงามตา
แต่หัวใจข้า
รวดร้าวแทบสิ้นชีวี
ฝากคลื่นไปกับคำนี้
ช่วยบอกเขาที
ว่ายังคงมิเปลี่ยนแปลง
แต่คงไม่มีประโยชน์ วันนี้มันคงจะสายไปแล้วจริงๆ สำหรับเราและเขา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤศจิกายน 2024, 02:22:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: อยู่เพียงลำพัง อ้างว้างเหลือเกิน (อ่าน 8530 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: