ทุยช่วยงานทุ่งไกลให้ลำบาก
ดินแห้งผากแตกระแหงแฝงฝุ่นฝง
คมผานไถบิ่นหมดกดไม่ลง
เขายังคงดื้อรั้นตะบันไป
ควายเจ้าถิ่นตัวนั้นมันรู้แกว
เคยโดนแล้วแสร้งเสเถลไถล
ประกบคู่สองกำลังมีครั้งใด
มันปล่อยให้ทุยลากอยู่ฝากเดียว
ทำทิศทางกำหนดคดสลับ
จึงโดนขวับโดนหวดหลังปวดเสียว
นำกิ่งไม้ใหญ่แสนแทนไม้เรียว
รอยช้ำเขียวแตกนี้มีเลือดนอง
เหลือบแมลงวันได้กลิ่นมากินดูด
ที่บวมปูดเน่าเสริมเริ่มกลัดหนอง
และอีกาตัวนั้นมันหวังปอง
ไม่ทันมองจิกเจ็บแทบสิ้นใจ
ทุยตามขวิดกันอยู่รู้ออกห่าง
มันหาทางฟ้องเอี้ยงเพียงปดใส่
เอี้ยงก็เกินแล้วนั้นนั่นกระไร
จิตหลงไหลในคำอำเท็จมา
มีให้กินอยู่บ้างก็ฟางแห้ง
โดนกลั่นแกล้งทุกเมื่อชักเบื่อหนา
คิดจะหนีหายไปให้ลับตา
ก็กลัวว่านายเก่าเขาชิงชัง
เอี้ยงจ๋า...ทุกเวลาว่าคิดถึง
เฝ้ารำพึงอยากชิดใกล้ดังใจหวัง
เสร็จงานนาเขาก่อนย้อนกลับวัง
อยากจะฟังเสียงใกล้ใช้ปลอบใจ
และเช้านี้มีเพลงบรรเลงแว่ว
มาสองแนวเหน็บควายนี้มีเพื่อนใหม่
หาว่าทุยใจดำทำเกินไป
ลืมกันได้นั้นหรือ.....คือคิดเอง.
........
นพ
30 มิ.ย.54
เคืองเจ้าควายตัวนั้นมันเอาเปรียบ
เจอจะเสียบซะให้ไปนอนเขลง
มารังแกทุยได้ไม่กลัวเกรง
ทุยจงเร่งหาทางออกห่างมัน
นี่ถ้าเอี้ยงไปด้วยมัน.......แน่
เอี้ยงจะแก้แค้นช่วยด้วยกำปั้น
จะจิกตาจิกหัวเข้าพัวพัน
หรือไม่งั้นจะจับไปทำควายเค็ม
มองเห็นเลือดทุยไหลเอี้ยงใจเสีย
ทุยคงเพลียทนทุกข์ดั่งถูกเข็ม
ขอดูแผลได้ไหมใช่แทะเล็ม
ขอเติมเต็มด้วยพลังความหวังดี
เรื่องอีกาคาบข่าวเอามาบอก
มันจะหลอกหรือไม่ไม่วอรี่
รอแผลหายอีกนิดคิดบัญชี
ดูอีกทีในที่สุดใครพูดจริง
กินฟางแห้งเป็นไงคงได้รส
น้ำลายหยดไหลหลั่งดังติ๋งติ๋ง
ป้อนฟางข้าวเช้าเย็นเป็นระวิง
จะยิงทิ้งให้เดี้ยงถ้าเอี้ยงเจอ
เจอจะเสียบซะให้ไปนอนเขลง
มารังแกทุยได้ไม่กลัวเกรง
ทุยจงเร่งหาทางออกห่างมัน
นี่ถ้าเอี้ยงไปด้วยมัน.......แน่
เอี้ยงจะแก้แค้นช่วยด้วยกำปั้น
จะจิกตาจิกหัวเข้าพัวพัน
หรือไม่งั้นจะจับไปทำควายเค็ม
มองเห็นเลือดทุยไหลเอี้ยงใจเสีย
ทุยคงเพลียทนทุกข์ดั่งถูกเข็ม
ขอดูแผลได้ไหมใช่แทะเล็ม
ขอเติมเต็มด้วยพลังความหวังดี
เรื่องอีกาคาบข่าวเอามาบอก
มันจะหลอกหรือไม่ไม่วอรี่
รอแผลหายอีกนิดคิดบัญชี
ดูอีกทีในที่สุดใครพูดจริง
กินฟางแห้งเป็นไงคงได้รส
น้ำลายหยดไหลหลั่งดังติ๋งติ๋ง
ป้อนฟางข้าวเช้าเย็นเป็นระวิง
จะยิงทิ้งให้เดี้ยงถ้าเอี้ยงเจอ