ขอขอบคุณภาพประกอบงามงามจากอินเตอร์เน็ต..และผู้แนะนำเป็นอย่างสูงครับ
ชื่อบทกลอน : เวลาไม่หวนคืน ( อัคคีสีคราม )
ชื่อผู้แต่ง : เมฆา...
๐ อัคคีสีคราม ๐
๐ อสุนี...ซ่อนเร้นรอเข่นเขี้ยว
เหนือเมฆเกลียวกลมกลืนผืนเวหา
คอยจังหวะ..ประจุพลุเวลา
ฟาดฤทธา..ทรนง..ลงไพรินทร์...
๐ อำพรางศักดิ์..แลสิทธิ์บนทิศสูง
วิหคยูง..ผวาย่ำเข้าถ้ำหิน
หวั่นอัคคี..สีโขมดพิโรธกิน
และกสิณ..ลาวา..มิปราณี..
๐ ลุกเป็นไฟ ..เผาฟุ้ง..พุ่งทั่วทิศ..
อัครมิตร..รวมองค์..ตรงข่มขี่
พสุธา..ท่วมท้นกลราคี
ประดามี..สรรพสัตว์..สงัดลง
๐ ท่ามกระหน่ำ..กรรมโศก..กรรโชกทรุด
หนึ่งมหา..บุรุษ..วิสุทธิ์สงฆ์
ปรากฎกาย..กรายย่าง..ระหว่างดง
มุ่งประสงค์..ดับสี..อัคคีเพลิง
๐ หมุนคำนวณ..มวลฟ้า..วิชาธาตุ
ย้อนอากาศดับคุ....ประจุเหลิง
สกัดฤทธิ์..พิษเร้น..เข่นกระเจิง
ตัวระเริง...อสุนี..ผู้มีนัย....
๐ แล้วบุรุษ..ผุดผาด...วาสนา
แผ่บุญญา..ดับดัก..อัคคีไหว
เปลี่ยนเปลวโชน..โชติชัน..ในทันใด..
เป็นเปลวไฟ...สีคราม...อร่ามเรือง...
๐ นั่นคือหนึ่ง...จินตนา..ภาษาเขียน
แปรปรับเปลี่ยน..เวียนแปลง..สำแดงเรื่อง
แต่..ในโลก..ความจริง..ยิ่งหมุนเปลือง
เพราะต่อเนื่อง...เกินทวน..หวนกลับคืน....
***เมฆา...***
เรียนเชิญ..ทุกๆท่านส่งกลอนเข้าร่วมประกวดเดือนนี้กันเยอะๆครับ
กองประกวด..จะได้คึกคึกคักคักกันยิ่งขึ้นอีกน่ะครับ
เหลือเพลาไม่กี่ชั่วโมงแล้วหนา...มั่วช้าอยู่ไย..อิอิ