[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

แปลก..ยิ่งแกล้งแสร้งทำยิ่งจำติด
ท่วงจริตพิศไปช่างไหวหวาม
เจ้าชะม้ายชายตาสง่างาม
มิอาจห้ามความจริงประวิงใด

ฤาบุพเพเห่กล่อมหว่านล้อมขวัญ
สร้างสัมพันธ์อันตระการซ่านไสว
ส่งอัปสรกรวินจากถิ่นไกล
มามอบให้ใกล้ชิดสนิทนวล

ยิ่งสัมผัสรัดรึงคะนึงหา
อักษราพาใจให้กำสรวล
เพราะมิอาจคาดหวังเหมือนดั่งครวญ
ยามคิดหวนควรหรือที่ดื้อดึง

ปรางทิพย์

๐ แสร้งปากแข็งแกร่งกล้าต่อหน้าน้อง
ภายในร้องปองขวัญลั่นคิดถึง
เสน่หาคราเคียงเสียงยังอึง
กลิ่นกายซึ่งซาบซ่านควานมัดใจ

๐ แค่คิดฝันสันต์สุขปลุกปลอบจิต
นิรมิตพิษหลงพะวง-ใฝ่
ฤาบุรุษทรุดกายพ่ายทรามวัย
ยามถูกไฟในอนงค์ตรงเร้ารอน

๐ ใกล้ทีไรใจหวามสุขลามไหล
พอยามไกลกายจิตฤทธิ์โหย-อ่อน
แกล้งแสร้งเส!เพลา-สบตาอร
สุดท้ายนอนอ่อนร่าง..ทุกข์ปางตาย..

ระนาดเอก