[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

เปรียบหินแข็ง  แกร่งมาก  แต่อยากได้
ลงแรงไป  รีบรุด  เดี๋ยวขุดขึ้น
ก็เพาะกล้าม  แน่นปึ๊ก  โคตรบึกบึน
แถมด้วยกึ๋น  อย่างดี  มีปัญญา

เมื่อใจรัก  หักลบ  จบกินแห้ว
คงเห็นแวว  ว่าหมอง  ต้องจองหา
กระนั้นเลย เฉยชัด  กับณัชชา
ปล่อยดีกว่า  แผลใจ  รีบไปเย็บ

เรียกรถหวอหมอจ๋ารีบมาหน่อย
ถ้าขืนปล่อยไว้นานต้องคลานเก็บ
โดนคนลวงหลอกหลอนต้องฟ้อนเล็บ
เขาแนมเหน็บอย่างนี้ต้องมีเคือง

ฉันกินแห้วหมดห่อต้องขอหั่น
คนรู้ทันทำทีอยากมีเรื่อง
เย็บแผลแล้วตัวเรารีบเข้าเมือง
เดินย่างเยื้องเมื่อยปวดไม่รวดเร็ว

 
"ปรางค์  สามยอด"

ขอบคุณ คุณระนาดเอกเหลือเกินที่คอยสะกิดบอกคำผิด ให้แก้ไข
นี่แหละคือผู้ชี้ขุมทรัพย์ทางปัญญาล่ะ
ลุงปรางค์ เขียนกลอนได้ดีขึ้น ก็เพราะคุณระนาดนี่แหละ ที่คอยชี้แนะตลอดมา
ขอให้จำเริญๆเป็นศรีแห่งบ้านกลอนตลอดไปเถิดนะ พ่อคุณเอ๋ย