"อัศจรรย์..แห่งแสงตะวัน?"
๐
๐ เคลื่อนคืบคลานเย้าหยอกหมอกตรู่สาง
ไล้เก็จวาวน้ำค้างก่อนจางหาย
ส่งประภัสเลื่อมชั้นพรรณราย
เมื่ออรุณทักทายฉายโลกา
๐ ม่านหน้าต่างสีขาว-ราวสีแป้ง
กระเพื่อมแฝงรับตะวันอันสง่า
ลำแสงส่องกระทั่งวังราชา
แล้วเคลื่อนมาสู่เรือนเยือนบ้านคน
๐ กลิ่นควันธูปลอยคว้างสร้างมนต์ขลัง
เวียนโชยมาประดังล้างวันหม่น
ปลุกชีวิตทุกผู้สู้ผจญ
ดำเนินหนทางทิศลิขิตเอง
๐ ชั้นโต๊ะหมู่ดูสง่าเด่นตานัก
วงพระพักตร์พระแก้วแววงามเปล่ง
รับรังสีแดดอ่อนป้อนละเลง
ความวังเวงถูกขับวับหายไป
๐ ส่งราศีเรือนชานบ้านที่เหงา
คลุมด้วยเงารัศมีที่สุกใส
ทออณูผสมลมหายใจ
สร้างวารวัยโสภีทุกชีวา
๐ ลำแสงอ่อนขับเคลื่อนที่เยือนเหย้า
เคลื่อนบางเบาส่งขวัญคลื่นหรรษา
อัศจรรย์แสงอรุณอุ่นวิญญาณ์
ยามยาตราคืบคลานสู่บ้านชน..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
