อดใจหายไม่ได้คล้ายเสียขวัญ
สะดุ้งฝันมันไม่จริงเลยนิ่งเฉย
ก็คนอยู่ดีๆมีชื่นเชย
วันนี้เอ่ยลาไกลไปนิรันดร์..
ไปไม่กลับ ...ลับลา ณัชชาพี่ ! !
หลับไม่ตื่น ...คนดี พี่เหหัน
ฟื้นไม่มี ...นี่หนอขอรำพัน
หนีไม่พ้น ...สักวัน ฉันและเธอ
เมื่อไปก่อนถามทางวางไว้ด้วย
ทางไหนรวยไหนจนอย่าบ่นเผลอ
อีกไม่นานทางดีพี่คงเจอ
ค่อยเสนอโครงการงานไหนทำ
อย่าแอบไปเที่ยวเล่นเป็นทอมดี้
อย่างแต่งสีแปลงร่างวางเห็นขำ
ให้เหลือร่างอย่างเห็นเป็นประจำ
อย่ามาอำหยอกเอินเดี๋ยวเดินเลย
จงเป็นสุขเป็นสุขทุกสถาน
อย่าเปลี่ยนงานการบ่อยปล่อยเฉื่อยเฉย
จงอยู่เหย้าเฝ้าเรือนอย่าเชือนเชย
เหมือนเช่นเคยเจอหน้า...ท้ารบกัน.
สะดุ้งฝันมันไม่จริงเลยนิ่งเฉย
ก็คนอยู่ดีๆมีชื่นเชย
วันนี้เอ่ยลาไกลไปนิรันดร์..
ไปไม่กลับ ...ลับลา ณัชชาพี่ ! !
หลับไม่ตื่น ...คนดี พี่เหหัน
ฟื้นไม่มี ...นี่หนอขอรำพัน
หนีไม่พ้น ...สักวัน ฉันและเธอ
เมื่อไปก่อนถามทางวางไว้ด้วย
ทางไหนรวยไหนจนอย่าบ่นเผลอ
อีกไม่นานทางดีพี่คงเจอ
ค่อยเสนอโครงการงานไหนทำ
อย่าแอบไปเที่ยวเล่นเป็นทอมดี้
อย่างแต่งสีแปลงร่างวางเห็นขำ
ให้เหลือร่างอย่างเห็นเป็นประจำ
อย่ามาอำหยอกเอินเดี๋ยวเดินเลย
จงเป็นสุขเป็นสุขทุกสถาน
อย่าเปลี่ยนงานการบ่อยปล่อยเฉื่อยเฉย
จงอยู่เหย้าเฝ้าเรือนอย่าเชือนเชย
เหมือนเช่นเคยเจอหน้า...ท้ารบกัน.
"บ้านริมโขง"
๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๔