นิราศร้างเงินตราพาโศกศัลย์
รายได้เราหลักร้อยใช่หลักพัน
อันงานนั้นใช่มีทุกวันไป
วันไหนดีมีดวงเข้าควงโชค
โลกทั้งโลกดูกระจ่างสว่างไสว
เหมือนได้ขึ้นสู่สวรรค์ในทันใด
มองอะไรก็เห็นเป็นงดงาม
งานคือเงินเงินคืองานบันดาลสุข
ถึงล้มลุกอย่างไรจะไม่ถาม
สู้ตั้งหน้าตั้งตาพยายาม
ก็หวังความก้าวหน้าประสาตน
เขาบอกว่าเสียเหงื่อเพื่อหน้าที่
ก็ยังดีกว่าน้ำตาคราสับสน
จึงตั้งใจทำงานหาญอดทน
เพื่อหลุดพ้นจนยากลำบากกาย
แต่เจ้ากรรมทำกินหาสินทรัพย์
มือขวารับซ้ายซดเงินหมดหาย
กว่าได้มาสักร้อยลิ้นห้อยตาย
แต่รายจ่ายทำไมไม่ปราณี
เงินได้มาหายากลำบากหนอ
แต่ไม่พอให้เห็นแม้เซ่นผี
ผีความอยากมากหน้าเข้าราวี
เห็นโน่นนี่ไม่ได้ต้องใช้ตังค์
เงินที่ได้เพียงน้อยแค่ร้อยบาท
ต้องถึงฆาตจากไปไม่เหลียวหลัง
เพื่อสนองตัณหาอนิจจัง
คิดหยุดยั้งก็ไม่ไหวใครช่วยที
อยากกินเกลือต่างข้าวเศร้าที่สุด
เพียงเพื่อหยุดการจ่ายที่หน่ายหนี
แต่ก็หยุดไม่ได้ทำไงดี
ชีวิตนี้คงไม่รวยด้วยเงินตรา
แบ๊งค์ห้าร้อยแบ๊งค์พันเคยฝันเห็น
แต่ยากเย็นเกินไปไม่มาหา
สงสัยบุญทุนก่อนไม่ย้อนมา
วาสนาเรานี้ทีไม่ไกล
อยากร่ำรวยด้วยทรัพย์นับไม่ขาด
แต่อนาถหนักหนาน้ำตาไหล
จะทำงานหาญหักสักเพียงใด
ยังไม่ได้เงินทองตามต้องการ
ชีวิตนี้ที่จนผลใดก่อ
ให้ย่อท้อจนใจไม่ประสาน
นึกแล้วหน่ายให้เบื่อเหลือประมาณ
กุศลทานคงทำไม่หนำใจ
จึงขอลาความรวยด้วยทุนน้อย
น้ำตาปรอยรินหลั่งดังน้ำไหล
ข้าย่อท้อเหลือล้นจะทนไป
อยู่ทำไมตายดีกว่าชาติหน้ามี
ทำบุญสวดกรวดน้ำขอสำเร็จ
ให้มีเพชรพลอยทองของเศรษฐี
หวังกุศลผลชาติหน้าได้ปราณี
ให้มั่งมีล้นฟ้าอย่าจนเอย.~~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
