บทกวีเพื่อชีวิต ไกรทอง ภาคพิเศษ บทที่ 4 พายุอารมณ์ บทที่ 5 ไกรทองมาแล้ว

ไกรทอง ภาคพิเศษ
บทที่ 4 พายุอารมณ์
นายตุ้ม คลองสามวา
(ตะเภาทองพูด) พ่อจ๊ะ ตะเภาทอง
พร้อมกับน้อง ต้องสับสน
ร้อนจัง ทั้งสองคน
เหมือนต้องมนต์ ทนทื่อทาน
บอกพ่อ ขอญาติหน่อย
อ้างเสียงอ่อย ค่อยบอกผ่าน
อาบน้ำ ฉ่ำชื่นนาน
ที่ใกล้บ้าน ขานเฉยเมย
(พระพิจิตรพูด) ลูกพ่อ ขอบอกเล่า
หลายคนเขา เฝ้าอ้างเอ่ย
ถูกงาบ คาบไปเลย
คนคุ้นเคย เผยบอกจริง
มันกิน สิ้นกังขา
ทองแก้วจ๋า ชาผีสิง
ขอห้าม ปรามท้วงติง
สองลูกหญิง ยิ่งต้องฟัง
(ตะเภาทองพูด) บอกพ่อ ขอแค่นี้
ทำรอรี มีคำสั่ง
ถึงห้าม ปรามเสียงดัง
ยุ่งยากยัง ลังเลเรา
ขอไป ไม่สนดื้อ
คำเล่าลือ ถือผิดเผา
ร้อนเหลือ เพื่อบรรเทา
บอกบางเบา เข้าข้างนาง
(ตะเภาแก้วพูด) ไปกัน ฉันน้องพี่
มากมายมี ดีหลายอย่าง
พ่อข้อง จ้องจืดจาง
สองสาวส่าง ต่างตื่นตาม
เล่นน้ำ ฉ่ำชื่นซึ้ง
แจ่มแจ๋วจึง ถึงข้อห้าม
พี่เลี้ยง เสี่ยงพองาม
เยือกเย็นยาม นามชาละวัน
(ชาละวันพูด) เสร็จแน่ แม่เนื้อนิ่ม
เอวอกอิ่ม ยิ้มเยาะขัน
ตะเภาทอง ผ่องโสพรรณ
มุ่งหมายมั่น ฉันรอคอย
ปากคาบ ซาบซึ้งสุด
ผ่องผาดผุด สุดสร้างสอย
กลับถ้ำ ล้ำเลิศลอย
ทองน้องน้อย ปล่อยความใน
(วิมาลาพูด)หลงรักภักดี
มากมายหลายที
ชาดำทำใหญ่
พาสาวเข้าถึง
ลมป่วงหวงหึง
ดีเด็ดเผ็ดได้
แย่ยากจากใจ
ทุกข์เศร้าเหงาไป
โอ้วิมาลา
(ชาละวันพูด) พี่รักปักจิตร
บอกให้ได้คิด
หยุดขวางทางซ่าส์
หากยุ่งตุงนัง
จ้องจุ้นขุ่นขัง
เจ็บจุกทุกท่า
หลากหลายหมายพา
เมื่อมีดีมา
รั้งรอพอเพียง
(เลื่อมลายวรรณพูด)วรรณช้ำย่ำแย่
ชาชังรังแก
เด็ดดึงถึงเสี่ยง
เกลือกลั้วตัวดี
แส่สื่อหรือนี่
บอกให้ไม่เกี่ยง
กากเดนเอนเอียง
สองตบหลบเลี่ยง
กลัดกลุ้มรุมทอง
(วิมาลาพูด) วิมาลาร่ำร้อง รำพัน
เธอแย่งผัวชาฉัน กล่าวก้อง
ชวนเราช่วยลงทัณฑ์ กันหน่อย
บอกเลื่อมลายวรรณต้อง ต่อต้านตามเคย
(เลื่อมลายวรรณพูด) ลุยแหลกเลยบ่งชี้ ชอบชน
ตบเพื่อสางบางคน ป่นแป้ง
บุกถึงถิ่นยินยล ยอมแย่
สอนสั่งแนะและแกล้ง เพื่อพร้อม พอดี
(ชาละวันพูด) จงหยุดทีพี่เอิ้น ลายวรรณ
ทองไม่ผิดคิดยัน อยู่แย้ม
กลอนไทยช่วยกีดกัน สักหน่อย
บอกบ่งเสริมเติมแต้ม เพื่อชี้บอกนา
(แฟนบ้านกลอนไทย) วิมาลาว่ารู้ บอกเลย
หลายเรื่องแบบแอบเผย เอ่ยอ้าง
ชาชอบชั่วชดเชย กรรมก่อ
คิดใคร่ครวญกวนบ้าง ต่างต้องติดตัว
(ตะเภาแก้วพูด)พ่อค่ะตะเภาทอง
ชาจับจอง ร้องไปทั่ว
คาบไป ไม่เกรงกลัว
ต้องตัดหัว ชั่วช้าชัง
ชาเย็น เป็นตัวก่อ
บอกคุณพ่อ ขอขุ่นขัง
ปราบปราม หยามเราจัง
รกรุงรัง ยังยืดยาว
(พระพิจิตรพูด) ชะช้า ชาดำฝาก
มันมักมาก อยากเป็นข่าว
ชาดำ ทำเรื่องราว
คาบลูกสาว หนาวเหน็บนาย
ออกข่าว ป่าวประกาศ
คนสามารถ อาจรวยร่าย
เงินทอง ของใช้สบาย
มุ่งมั่นหมาย จ่ายเป็นทุน
บอกแจม แถมเภาแก้ว
เน้นแน่แน่ว แจ๋วอบอุ่น
ยำใหญ่ ไอ้ชาตุน
คนมีบุญ หนุนแน่นอน
(ตะเภาแก้วพูด)ขอจบ พบกันใหม่
ทั่วทิศไทย ได้สุขก่อน
จุนเจือ เอื้ออาทร
มิย.ร้อน ผ่อนพ้นพา
ความผูกพันนั้นต้อง ตราตรึง
เสมือนดั่งจิตคิดถึง กล่าวได้
ยามเหินห่างมากจึง เป็นห่วง
รักรื่นเลยเผยให้ หมั่นใช้พุทโธ

ไกรทอง ภาคพิเศษ
บทที่ 5 ไกรทองมาแล้ว
นายตุ้ม คลองสามวา
(พระพิจิตรพูด) เรื่องลูกสาว หนาวสุด ฉุดทุกสิ่ง
ขอกล่าวอิง ยิ่งเอ่ย เผยอ้างโอ่
ชาดำต้อง ร้องตกต่ำ ทำใหญ่โต
ชอบเฉี่ยวโชว์ โก้เฉือน เหมือนไชชอน
(นางสาครพูด) เรื่องลูกรักหนักใจ ได้เสียวซ่าน
อกอ่วมอานนานเนาว์เก่ากรรมก่อน
ทุกข์ท้อแท้แย่ยักตักเตือนตอน
ยุ่งยากย้อนอ้อนเอ่ยเผยผ่าพลัน
(ลูกน้องพูด) ด้วยพ่อหมอจระเข้เป๋ไปบ่อย
ชาดำสอยคอยลดเลี้ยวเสียวครับนั่น
ต่างล้มหายวายชนม์จนจาบัลย์
ชาละวันมันซ่าส์สุดจุดท้าทาย
(พระพิจิตรพูด) บ่งบอกได้ไขขานท่านเจ้าเมือง
ชาทำเรื่องเฟื่องนักช้ำแหนงหน่าย
ลูกสาวผมขมขื่นข้องต้องมาตาย
เรื่องเลวร้ายหมายบอกไม่หลอกจริง
(เจ้าเมืองพิจิตรพูด) ไม่ต้องกลัว ชัวร์ป๊าปทราบแล้วเปลี่ยน
ชาดำเฮี้ยนเสี้ยนอยู่รู้ทุกสิ่ง
เคยจับยามสามตาว่าเอ่ยอิง
หนึ่งหนุ่มหนิงยิ่งยุทธสุดกล่าวชม
บอกคุณพระตะเภาทองมองถ้วนถี่
ดูยังมีชีวิตคิดเหมาะสม
ชาละวันมันชอบชักรักนิยม
ต้องตัดปมล้มหายหมายบอกมา
(พระพิจิตรพูด) รู้อย่างนี้คลี่คลายหายใจชื่น
ความขมขื่นตื่นเต้นเล่นเริงร่า
ยิ่งแย้มยิ้มอิ่มเอมเปรมปรีดา
เพลิดเพลินพาสาครจรจากแจว
(พระครูคงพูด) บอกข้อความถามไถ่ไกรทองหนึ่ง
แจ่มจ้าจึงซึ้งสุดนุชน้องแก้ว
โชคสองชั้นภรรยาว่าแนะแนว
บุญเอ็งแล้วแพรวพราวสาวสี่นาง
จะได้ลาภทราบชัดสัตว์สี่เท้า
ออกแบบเบาเว้าดีมีความต่าง
บอกศิษย์รักปักใจให้ปล่อยวาง
นอนแนบข้างอ้างอยู่คู่ครองเคียง
(ไกรทองพูด) รบครั้งนี้มีแต่ย้ำคำว่าชนะ
สาวสวยสระตะเภาแก้วแล้วขอเสี่ยง
จารย์พ่อคงบ่งใบ้ไม่เอนเอียง
รู้รอบเลี่ยงเพียงพอขอบอกเลย
จะจดจำคำสอนก่อนทุกครั้ง
อย่างจริงจังฟังสุนทรอ้อนอ้างเอ่ย
ดีจะทำย้ำชั่วห่างอย่างก่อนเคย
ชมชื่นเชยเผยพ่อครูอยู่เป็นทุน
จะมีเมียเคลียรบอกได้ไม่เกินโหล
ชอบเฉี่ยวโชว์โล้เลือนล่างอ้างอบอุ่น
ศิษย์พ่อคงบ่งยืนยันฉันขอบคุณ
ลองรักลุ้นจุนเจือเชื่อชั้นชวน
(ท้าวรำไพพูด) ชาดำเย็นเป็นตัวทำจำคำปู่
ไม่ได้ขู่รู้บ้างทางปั่นป่วน
ถ้ำจะลุกสุกเพราะไฟไม่นิ่มนวล
เห็นสมควรจวนเจาะเพราะแพ้ภัย
คืนเขาซะตะเภาทองร้องร่ำร้อน
เพื่อผัดผ่อนย้อนยืดเย็นเป็นคุณให้
หากจุนเจือเหลือแต่ซากฝากเยื่อใย
เจ็บจุกใจไปแน่แพ้พ่ายพัง
(ชาละวันพูด) จะเป็นตายร้ายสุขรุกหรือรับ
ถูกโขกสับยับเยินเกินคำสั่ง
ความเป็นตายพ่ายแพ้แย่ยุ่งยัง
ชอกช้ำชังฝังชื่อชาว่าชวนเชิญ
(ท้าวรำไพพูด) เมื่อไม่ยอมพร้อมพา ลาก่อนแล้ว
เพราะถ้ำแก้วแววอดสูปู่อ้างเอิ้น
ใกล้ย่อยยับอับปางต่างมองเมิน
กลัดกลุ้มเกินเดินเดี่ยวเปลี่ยวเปล่าแปร
(บรรยาย) ขอย้อนเล่าเว้าทุ่มหนุ่มไกรทอง
เมื่อเมียงมองร้องถามนามหนึ่งแน่
บ้านนี้ไซร้ใช่ไหมลูกถูกรังแก
ชาละวันมันแย่แส่เสือกทราม
(ไกรทองพูด) ผมจะมาอาสาว่าปิดป้อง
ชาดำต้องม่องย้ำทำหื่นห่าม
ผมไกรทองร้องบอกบ้างร่างงดงาม
ต้องติดตามถามไถ่ไอ้ชาดำ
(พระพิจิตรพูด) พ่อหนุ่มน้อยฝอยจังยังเล่นลิ้น
ซื่อเซ่อซ่าส์ชามันกินสิ้นชื่อต่ำ
กลับไปบ้านทานนมกล่องจ้องจดจำ
ไอ้ชาหม่ำยำให้ได้ต่อเติม
ฉันสงสารขานขอพ่อหนุ่มน้อย
พูดเลื่อนลอยถอยไปไม่พูนเพิ่ม
สงสารหลอกบอกบ่งตรงตามเดิม
กลับบ้านเริ่มเสริมพลังวันหลังมี
(ไกรทองพูด) พ่อดูถูกลูกเขยเลยหรือนั่น
ไกรทองขันสรรสร้างสุขทุกถิ่นที่
หนุ่มเมืองนนท์คนกล้าอย่าราวี
ต้องต่อตีมีมัดจำย้ำแก้วเภา (ตะเภาแก้ว)
ถ้าไม่ยอมพร้อมส่งยิ้มอิ่มอกแย้ม
หลายอย่างแถมแต้มถี่ถ้วนกวนขี้เถ้า
หนุ่มเมืองนนท์คนนี้หนึ่งซึ่งนานเนาว์
กลับบ้านเราเว้าบ่รื่นขื่นคนรวย
ทานนมกล่องต้องกราบก้มผมบ่ใกล้
ของแท้ใช่ใจผมชอบตอบขอช่วย
เล่นตัวอ้างอย่างนี้อู้หมูในอวย
ดูดีด้วยสวยแล้วดื้อถือดุดัน
นายตุ้ม คลองสามวา
ชมรมนักกลอนบึงกุ่มวรรณศิลป์
ชมรมนักกวีเพื่อชีวิตคลองสามวามหากล

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]