ฝากข่าวถึงเพื่อนที่เคยรู้จักนักลอนที่รูปหล่อๆ หรือใครมี่มีชื่อในนี้อย่าลืมทักทายกันก็แล้วกัน ในช่วงปีนั้นผมยังจำได้ไม่ลืม พี่ชายผมสองคนเป็นหัวหน้าควบคุมงานก่อสร้างอยู่ที่ ม.ศ.ว.นครนายก
พอหลังสงกรานต์มีคนงานกลุ่มหนึ่งที่เข้ามาทำงานกับพวกผม เรามีที่อยู่แถวเดียวกันและส่วนใหญ่ก็เป็นนักเรียน ผมไม่ใช่นักเรียนแต่สะสมหนังสือไว้เต็มห้อง เลยเป็นที่ชอบใจกันใหญ่
มีคนยุให้ผมจีบผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเป็นน้องเพื่อนของผมเองเธอสวยมาก ไม่คิดว่าเราจะคบกันได้เสียด้วยซ้ำ แต่เธอหึงผมมาก อย่างกับว่าเป็นเมียของผมเลย เธอชอบอ่านหนังสือพวกนิยายที่ผมมีอยู่ และผมก็เขียนให้อ่านบ้างเป็นบทกลอนแทบทุกวัน เวลาเดือนหนึ่งก่อนที่เราจะจากกันผมมีสำนวนกลอนเพราะๆมากมาย ก็เพราะผุ้หยิงคนนี้ เวลามีความรัก ผมจะเขียนกลอนได้เพราะมาก แต่หลังเธอจากไปเราก้ไม่ได้เจอกันอีกเลย นอกจากจดหมายถึงกนอยู่ชั่วระยะหนึ่ง
พ่อแม่ของเธอที่ทำงานกับพวกผมอยู่อีกต่อมาอยากให้ผมแต่งงานกับเธอ แต่ผมก็ปฏิเศษ เป็นคนรักที่ผมฝังใจตลอดมา จนเดี๋ยวนี้
รักและรำลึกถึงเธอเสมอ
ลั่นทม