[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกกระเจียว]

อีกน้องอรงอนงามนมสมหญิง           พี่จะวิงวอนสั่งฟังสักนิด
เธออย่าคิดเคืองขัดว่าดัจริต                 และอย่าคิดว่าถ้อยคำล้ำลิเก
เจ้ารู้เรียนเพียรนึกแต่ศึกษา                 กิริยาท่าทีมีเสน่ห์
ทั้งซื่อตรงคงที่ไม่มีเล่ห์                     ไร้เกเรในท่าทางการวางตัว
สุดจะสั่งดั่งนี้น่ะดีแล้ว                      โอ้ขวัญแก้วเพียรศึกษาอย่าปวดหัว
จะชักจูงสูงส่งดำรงตัว                     จงเมามัวเถิดหนาวิชาการ


แต่น้องโอ๋โตเป็นพี่มีหลายอย่าง            ที่สู้สร้างพากเพียรขีดเขียนสาล์น
เพราะเห็นเจ้าฉลาดเฉลียวและเชี่ยวชาญ ในเรื่องวิชาการด้านนานา
คำพูดน้องเหมือนลองเชิงให้เหลิงสู้       ใคร่ครวญรู้เราหรือจะถือสา
พูดยอกย้อนค่อนข่มคมวาจา               พอรู้ว่าหมายแต่ต้องลองอารมณ์
แต่พี่รู้กาละและเทสะ                       ถึงลดละเพียงเพราะความเหมาะสม
ในเจ้าอยากสู้รู้คารม                        ก็เชิญชมที่ละเลงด้วยเพลงยาว
เจ้านั้นงามใบหน้าทั้งตาหวาน             เรื่องวิจารณ์ไม่เอาเจ้าเป็นสาว
เจ้าคงรู้ทุกสิ่งสรรอันเรื่องราว              จะเปลืองเปล่าถ้อยคำเดี๋ยวรำคาญ


ที่กล่าวมาห้าคนก็จนครบ                    อ่านให้จบเรื่องร่ำไรเขียนใส่สาล์น
เขียนตามคิดสังเกตในนเหตุการณ์        อย่าลนลานฟังคำเทียบจะเปรียบเปรย
ปิแม่โป้งอวบอั๋นนั้นยกไว้                   เห็นสิ่งใดที่ใจต้องปองใจเอ๋ย
ยกแม่โป้งเหมาะสมไว้ชมเชย             คงคุ้นเคยพอใจใช้นิ้วมือ
เป้านิ้วชี้ที่สถานต้องการรู้                  ชี้ไปสู่แหล่งทิศา-อาณาชื่อ
ทราบที่อยู่สิ่งไรใช้นิ้วมือ                   เขายึดถือใช้มาเป็นสากล
นาคนิ้วกลางช่างยาวใหญ่เอวไว้ล้วง    นิ้วทั้งปวงสารพัดสั้นขัดสน
แต่นิ้วกลางช่างยางใหญ่ในหมู่ชน       นึกฉงนแม้นเทียบเปรียบคุลี
อรนิ้วนางหวังไว้สวมใส่แหวน            ราคาแสนหมื่นใดใส่นิ้วนี้
ยิ่งแหวนพระใส่เป็นมิ่งมงคลดี           ที่นิ้วนี้ควรของค่าสิ่งมงคล
โอ๋นิ้วก้อยคอยไว้ใช้ประโยชน์           ยามเพื่อนโกรธยื่นให้จะได้ผล
ทั้งไหว้พระไหว้สิ่งมิ่งมงคล              ทั้งไหว้คนก้อยนำหน้าหาไมตรี
ที่เปรียบร้อยถ้อยคำทำภาษา            เธอทั้งห้าเปรียบหรือเหมือนมือพี่
ทำสิ่งใดอยากเตือนว่าให้สามัคคี       แบ่งหน้าที่ภารกิจจึงสมบูรณ์
ที่เจาะจงเธอทั้งห้าขึ้นมากล่าว          เว้าวอนสาวพร่ำพิลาปมิสาบสูญ
ด้วยรักในน้ำใจสาวชาวเพชรบูรณ์      เกิดค้ำคูณอย่าหมองหม่นนะคนดี



เกิดเป็นหญิงอย่าทอดทิ้งวิสัยเพศ      ทำทุเรศผิวผ่องเหมือนหมองศรี
สำนึกในค่าคุญกุลสตรี                    ทั้งพาทีกิริยาให้น่าชม
การวางตัวกับใครผู้ใหญ่เด็ก             เขมร-เจ๊ก-ลาว-ไทยให้เหมาะสม
ต่างขนบประเพณีชาตินิยม               พฤติกรรมถุยถ่มอย่าได้ทำ
แม้พลั้งพลาดประมาทไปให้หยุดคิด   อย่างพูดผิดพูดใหม่แก้แม้ถลำ
เป็นมนุษย์สุดจะยากเพราะปากคำ      พาตกต่ำตายเตี้ยเพราะวาจา
พี่จะสอนอะไรขอให้เชื่อ                  อันนวลเนื้อสงวนไว้ให้มีค่า
จะพันผูกอย่าลูกไม้เที่ยวชายตา         สงบเสงี่ยมเจียมกิริยาเป็นว่างาม
ใครมาชอบรอบคอบคิดเสียแน่ๆ        จนถ่องแท้ใตร่ตรองอย่ามองข้าม
อันผู้ชายจะผอมซูบรูปไม่งาม           หลงติดนามชาติงูเงี้ยวเฉลียวคิด
รู้หัวนอนปลายเท้าเจ้าถึงรัก              จงประจักษ์ชายเจ้าชู้เหมือนงูพิษ
รู้ไม่เท่าเจ้าคงต้องหลงผิด                ชั่วชีวิตมีราคีมิลบเลือน
เร่งพากเพียรเขียนอ่านการศึกษา        ในภายหน้าจะได้ดีไม่มีเหมือน
ได้โดดเด่นเป็นสาวดั่งดาวเดือน          จะฟั่นเฟือนหากมักมากแต่รักใคร่
จงหมกมุ่นหาคุณค่าวิชาศาสตร์          มิแคล้วคลาดหรอกรักนั้นอย่าหวั่นไหว
ถึงครองตัวจนตายจะอายใคร             ยึดวิสัยความเป็นหญิงอย่าทิ้งงาม
อย่าหวั่นตัวหวั่นใจจะไร้คู้                 คนต่างรู้ลือเลื่องเมืองมะขาม(หวาน)
หนุ่มรูปหล่อพ่อหนุ่มดีนิสัยงาม           อย่าผลีผลามรักให้ตั้งใจเรียน
ต่อเมื่อไรเรียนจบค่อยคบหา             ทั่วพาราเห็นเดินเบียดกระเสียดกระเสียน
ล้วนแต่ชายหลายคนเฝ้าวนเวียน        เหมือนแห่เทียนเข้าพรรษาคงหาเจอ
ทั้งสิบกลอนสอนไว้ให้จำบ้าง            มิวายวางห่างนักรักเสมอ
ทุกๆคนที่พี่ได้พบเจอ                     สุดแต่เพ้อพร่ำสั่งหวังเข้าใจ


ยังมีต่ออีกโปรดรอสักครู่