[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพรางาย]

วรรณยุกต์ท้ายวรรคของกลอนสุภาพนั้น
(หมายรวมถึง กลอนแปด  กลอนเจ็ด  และกลอนหก - - กลอนสี่  กลอนห้า  ไม่เกี่ยว)


วรรคที่ ๑ หรือวรรคสดับ  สามารถใช้ได้ทุกเสียงวรรณยุกต์  แต่ที่ถือว่าไม่ไพเราะคือ  เสียงสามัญ (ใครลงท้ายวรรคแรกด้วยเสียงสามัญ  มักไม่ได้คะแนนจากคุณงายค่ะ)

วรรคที่ ๒  หรือวรรครับ  ใช้วรรณยุกต์  จัตวา  โท  เอก  (เรียงลำดับความไพเราะจากมากไปหาน้อยให้แล้ว) ห้ามเด็ดขาดคือสามัญ  ส่วนเสียงตรีนั้นคุณระนาดเอกบอกว่ามีกรณียกเว้นบ้าง  แต่ตำราคุณงายห้ามเด็ดขาดเหมือนเสียงสามัญ

วรรคที่ ๓  หรือวรรครอง  อนุญาตให้ใช้แค่เสียงสามัญ  และอนุโลมตรีได้  จึงนิยมใช้กันทั้งสองเสียง

วรรคที่ ๔  หรือวรรคส่ง  ให้ใช้เสียงสามัญ  และอนุโลมให้ใช้เสียงตรีได้  เช่นเดียวกับวรรครอง 

คำว่าอนุโลมแปลว่าอนุญาตให้ใช้ได้  แต่ไม่ใช้ดีกว่า
(ถ้าใครสังเกต  กลอนคุณงายมักจะจบด้วยเสียงตรี  คุณงายว่ามันได้อารมณ์กว่าเสียงสามัญน่ะค่ะ)

แจงมาแล้ว  คงช่วยให้แต่งกลอนได้ไพเราะขึ้นนะคะ

ปล. โพสต์ตอบใครบางคนไป  ไหนๆ อุตส่าห์พิมพ์ซะยาว  เลยเอามาแปะไว้ห้องนี้ด้วยดีกว่า