"ฟ้าใสใส กับหัวใจดวงใหม่"
นับแต่วัน รักร้าง เมื่อปางก่อน
เฝ้าพร่ำวอน งอนง้อ ขอเพียงหวน
หมายสิ่งใด ดั้นหา มิช้าควร
กำนัลนวล ชวนมอบ เผื่อชอบใจ
ไร้วี่แวว แก้วตา ยาใจพี่
จะคืนดี ดังหวัง พรั่งรินไหล
น้ำตารด มดปลวก ลวกตายไป
ยังห่างไกล แวววาด มั่นมาดครอง
แม้ชักชวน นวลน้อง ไม่มองกลับ
จักยอมรับ ปรับตัว ไม่มัวหมอง
จับโยนทิ้ง กลิ้งเหงา เศร้าขว้างคลอง
ไปเถิดน้อง ไปดี พี่อวยพร
ถึงวันนี้ พี่ชาย ทำใจแล้ว
ฟ้าใสแจ๋ว แห้วเก่าว่า อุทาหรณ์
เชิดหน้ายิ้ม พริ้มพราย คลายอาวรณ์
เถิดบังอร หากหวนมา ด่าให้อาย(เลย)
มีคนใหม่ ใสจริง ยิ่งกว่าเจ้า
อิงแอบเนา แนบข้าง ไม่ห่างหาย
ไม่ใช้บ่น ก่นด่า ซักผ้า(ให้)ตาย
ไม่ออกลาย ตามวง ก๊งสุรา(ฮ่ะฮ่า)
แม่ศรีเรือน ชั้นเยี่ยม เทียมที่หนึ่ง
แสนซาบซึ้ง ตรึงใจ ใช่ที่หา
กว่าจะได้ รู้ไหมเล่า เจ้ากานดา
พี่หามา หลายจังหวัด จัดหางาน
(แบบว่าดีใจเมียทิ้ง เลยวิ่งหาจ้างคนใช้หนะน้า )
หัวข้อ"รักที่เธอว่า ค่ามีแค่ไหน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
