ความคิดถึงคือหนึ่งซึ่งความรัก
รักความจริงยิ่งนักจักสมสอง
สองสมควรได้รื่นชื่นรักครอง
ครองรักสองภิรมย์พรหมนำพา
พานำให้ใจสุขทุกถิ่นที่
ที่ถิ่นนี้พี่สบพบครวญหา
หาครวญใคร่ใดเท่าเจ้าดวงตา
ตาดวงน้อยมองฟ้ายามลาเลือน
เลือนลาไปไกลแล้วเดือนแวววับ
วับแววดับลับเลยเคยเสมือน
เสมือนเคยเผยผ่านวันวานเยือน
เยือนวานเหมือนบอกลาไม่มาเจอ
เจอมาแล้วอกหักดังหลักเลื่อน
เลื่อนหลักเหมือนเคลื่อนหลบพบเสมอ
เสมอพบจบกันฉันกับเธอ
เธอกับเขาเราเซ่อ...เจอรักลวง.
รักความจริงยิ่งนักจักสมสอง
สองสมควรได้รื่นชื่นรักครอง
ครองรักสองภิรมย์พรหมนำพา
พานำให้ใจสุขทุกถิ่นที่
ที่ถิ่นนี้พี่สบพบครวญหา
หาครวญใคร่ใดเท่าเจ้าดวงตา
ตาดวงน้อยมองฟ้ายามลาเลือน
เลือนลาไปไกลแล้วเดือนแวววับ
วับแววดับลับเลยเคยเสมือน
เสมือนเคยเผยผ่านวันวานเยือน
เยือนวานเหมือนบอกลาไม่มาเจอ
เจอมาแล้วอกหักดังหลักเลื่อน
เลื่อนหลักเหมือนเคลื่อนหลบพบเสมอ
เสมอพบจบกันฉันกับเธอ
เธอกับเขาเราเซ่อ...เจอรักลวง.
"บ้านริมโขง"