เมื่อยากไร้ไร้มิตรคิดเคียงข้าง
ข้างเคียงร่างเพียงเงาเคล้าทุกข์หม่น
หม่นทุกข์เหมือนโลกว่างร้างผู้คน
คนผู้สนใส่ใจได้แค่คิด
คิดแค่นี้โลกธรรมที่พร่ำสอน
สอนพร่ำย้อนเตือนใหม่ให้ซึ้งจิต
จิตซึ้งนักหลงหล่นวังวนพิษ
พิษวนฤทธิ์เวียนเข่นเค้นหัวใจ
ใจหัวเราะเยาะเปรียบว่าเหยียบโลก
โลกเหยียบโชกเลือดชุ่มทุ่มแรงใส่
ใส่แรงเรี่ยวยื้อยุดฉุดเท่าใด
ใดเท่าไวโลกเหวี่ยงเพียงพริบตา
(กลบทนาคเกี้ยวกระหวัด)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
