~เราต่างกันเกินไป~
ข้าเท้าติดพื้น
ข้ายืนย่ำดิน
ข้ากินเพียงได้
ข้าใช้เพียงมี
เจ้าเท้าติดศักดิ์
เจ้าหลักติดศรี
เจ้ามีเยี่ยงเทพ
เจ้าเสพเยี่ยงมาร
ข้าเฝ้ามองเหม่อ
พร่ำเพ้อขับขาน
เฝ้าอ่านบทกลอน
ออดอ้อนรำพึง
เจ้าเฝ้ารังเกียจ
ซีเรียสปั้นปึง
ไม่ซึ้งไม่สม
อารมณ์รำพัน
ข้าเอ่ยว่ารัก
พลีภักดิ์มุ่งมั่น
ยืนยันด้วยจิต
ไม่คิดหลอกลวง
เจ้าเอ่ยว่าต่ำ
พร้อมย้ำหนักหน่วง
ว่าควงแล้วด้อย
คือถ้อยย้ำมา
ข้าถอยหลังกลับ
ยอมรับยศฐา
ที่คร่ามนุษย์
ให้หลุดจากกัน
เจ้าถอยหลังกลับ
สู่สรรพแห่งฝัน
ที่บั่นสองจิต
ให้ปิดฉากลง
บอม ซอง ดุ๊ก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
