หอมลั่นทมไม่ระทมสวยสมค่า
กระดังงาหอมไกลพาให้หวน
เหมือนน้องยามลนไฟใจรัญจวน
คิดถึงนวลนางหนึ่งซึ่งร้างไป
จากกันจนวันนี้หลายปีแล้ว
ป่านนี้แก้วกาหลงคงมีใหม่
เล็บมือนางรอยเล็บยังเก็บไว้
เป็นแผลใจเจ็บช้ำจำไม่เลือน
เห็นกุหลาบเป็นไฉนใจไม่หลาบ
เลือดไหลอาบเท่าใดก็ไม่เหมือน
ไม่เท่าเลือดรักย้อยใจคอยเตือน
กี่ปีเดือนแผลร้ายจะหายรอย
กลิ่นหอมหวนนักหนาการะเวก
นึกนางเอกเสียงใสเคยได้สอย
นางนอนกล่อมหอมชมอารมณ์ลอย
กรรมพาพลอยจำพรากต้องจากกัน
ฟังจากสายอีกหนอีกคนกล่อม
ไพเราะพร้อมเพียงพรพานอนฝัน
แม้ชมสวนดอกไม้มีหลายพรรณ
พิมพ์ใจนั้นดอกนี้ที่อยากดอม
ชมแต่ดอกนมแมวชมแล้วชมเล่า
ไม่อยากเท่าดอกหนึ่งซึ่งแสนหอม
ถ้าแปลงเป็นมดได้จะไต่ตอม
ตายก็ยอมให้บี้ที่อกเธอ
ดาว อาชาไนย
กระดังงาหอมไกลพาให้หวน
เหมือนน้องยามลนไฟใจรัญจวน
คิดถึงนวลนางหนึ่งซึ่งร้างไป
จากกันจนวันนี้หลายปีแล้ว
ป่านนี้แก้วกาหลงคงมีใหม่
เล็บมือนางรอยเล็บยังเก็บไว้
เป็นแผลใจเจ็บช้ำจำไม่เลือน
เห็นกุหลาบเป็นไฉนใจไม่หลาบ
เลือดไหลอาบเท่าใดก็ไม่เหมือน
ไม่เท่าเลือดรักย้อยใจคอยเตือน
กี่ปีเดือนแผลร้ายจะหายรอย
กลิ่นหอมหวนนักหนาการะเวก
นึกนางเอกเสียงใสเคยได้สอย
นางนอนกล่อมหอมชมอารมณ์ลอย
กรรมพาพลอยจำพรากต้องจากกัน
ฟังจากสายอีกหนอีกคนกล่อม
ไพเราะพร้อมเพียงพรพานอนฝัน
แม้ชมสวนดอกไม้มีหลายพรรณ
พิมพ์ใจนั้นดอกนี้ที่อยากดอม
ชมแต่ดอกนมแมวชมแล้วชมเล่า
ไม่อยากเท่าดอกหนึ่งซึ่งแสนหอม
ถ้าแปลงเป็นมดได้จะไต่ตอม
ตายก็ยอมให้บี้ที่อกเธอ
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
