๐ เนตรนุทินรินหลั่งคลั่งเจียนบ้า
พรรณนาร่อแร่ท่ามแขไข
ยามถูกรักปักลิ่มทิ่มแทงใจ
เจ็บดุจไฟไหม้เผาเข้าซ้ำลน
๐ เข็ดเหลือเกินเมินหน้าระอารัก
กลัวแสบหนักหักพังอีกครั้งหน
ก้อนหัวใจไหวหวาดสาดส่องตน
ยอมจำนน...ต่อหน้าดีกว่าเรา
๐ แต่กระนั้น ความรักก็มักรุก
จู่โจมบุกชิดตัวเหมือนยั่วเย้า
ทั้งที่รู้เคยเหน็บเจ็บไม่เบา
ก็ยังเข้าชิดใกล้จนไหวทรวง
๐ กอดฤทัยไว้มั่นกลัวสั่นไหว
หากเผลอไปเดี๋ยวจิตตะขิดตะขวง
หวั่นหลงมนต์คนสวยด้วยคำลวง
หลอกให้หวงโหยหาแล้วลาจร
๐ จำเก็บใจช้ำช้ำเข้าจำศีล
เลิกคิดปีนป่ายคว้าหาสมร
หอบหัวใจแผลลอก...ออกแรมรอน
ไปจนก้อน.ใจยับจะกลับดี
๐ แม้นจากนี้หญิงใดเห็นใจเข้า
หมายปลอบเศร้ารักษา..ยอดยาหยี
ต้องขอเรียนตามตรง..ประสงค์มี
ณ.ตอนนี้..ขออภัย..ใจเข็ดเกิน...
ไม่หล่อ..แต่เลือก