เธอก็รู้ดินนี้มีค่าน้อย
แสนต่ำต้อยหนักหนานิจจาเอ๋ย
ดินปนทรายแห้งแล้งสีแดงเอย
ทั้งแสนเชยเชิงชั้นจะปั้นดาว
เธอนั้นหรือจะแนบอิงแอบด้วย
คนใจป่วยป้อแป้คงแพ้ข้าว
ปลูกไม่ขึ้นพื้นแห้งแล้งยืนยาว
หรือน้องสาวจะเป็นฝนคอยหล่นพรำ
ก็จะขอขอบคุณเป็นบุญเหลือ
ที่เอื้อเฟื้อดินทรายมิคลายคร่ำ
จะเป็นปุ๋ยอย่างดีมีแรงดำ
คงชื่นฉ่ำข้าวกล้าเต็มนาเรา
"ปรางค์ สามยอด"
ดินใช่น้อย ด้อยค่า ราคานิด
แม้ต่ำกว่า หญ้าสักติ๊ด อย่าคิดถอย
ช่วยโอบอุ้ม ลุ่มน้ำชื้น หญ้าฟื้นคอย
ไอดินลอย ชุ่มช่ำ ฝนพรำมา
รับน้องน้อย คอยหนุนนอน ตอนหน้าหนาว
เล่นนับดาว ที่พราวพร่าง กลางฟากฟ้า
หลับสบาย ไม่ทุกข์ร้อน อ่อนกายา
เชื่อใจว่า หน้าดินแดง ไม่แล้งใจ
หากเป็นดาว ยาวห่าง ร้างจากดิน
ยากจะบิน โบยผัน มาทันได้
แม้ไอดิน กลิ่นดอน แต่ก่อนใด
คงมลาย หายไป ให้ลืมกัน....
แม้ต่ำกว่า หญ้าสักติ๊ด อย่าคิดถอย
ช่วยโอบอุ้ม ลุ่มน้ำชื้น หญ้าฟื้นคอย
ไอดินลอย ชุ่มช่ำ ฝนพรำมา
รับน้องน้อย คอยหนุนนอน ตอนหน้าหนาว
เล่นนับดาว ที่พราวพร่าง กลางฟากฟ้า
หลับสบาย ไม่ทุกข์ร้อน อ่อนกายา
เชื่อใจว่า หน้าดินแดง ไม่แล้งใจ
หากเป็นดาว ยาวห่าง ร้างจากดิน
ยากจะบิน โบยผัน มาทันได้
แม้ไอดิน กลิ่นดอน แต่ก่อนใด
คงมลาย หายไป ให้ลืมกัน....