ฉันไม่ใช่คนเดิม

เห็นน้ำตา เธอหลั่งมา เวลานี้
รู้คนดี เก็บความเจ็บ เหน็บมาหา
คนเคยรัก ฉันคนนี้ ที่ผ่านมา
เพื่อเยียวยา รักษาใจ ให้บรรเทา

ยอมรับก่อน ฉันใจอ่อน เมื่อตอนแรก
จึงไม่แปลก ยอมเรื่อยไป ใจโง่เขลา
โดนความรัก มาบังตา ฆ่าตัวเรา
ทั้งที่เขา เห็นสำรอง เป็นของตาย

ขาดไม่ได้ ยอมจองจำ เธอกำหนด
ต้องเล่นบท คนแสนดี ไม่มีหน่าย
เจ็บก็ทำ ช้ำก็รู้ อยู่มิวาย
ปล่อยใจตาย ตั้งกี่ครั้ง ยังไม่จำ

แต่หัวใจ สำหรับคน ที่ทนเจ็บ
เมื่อต้องเย็บ มากหลายพรุน ชุนให้หนำ
ไม่มีเหลือ พื้นที่สอย รอยให้ทำ
จากความช้ำ จึงเปลี่ยนไป ใจด้านชา

มันไม่เหลือ ความภักดี ที่มีให้
แม้เศษใจ เพียงสักนิด ไม่คิดหา
ทุกรอยช้ำ ที่เธอทำ พร่ำมันมา
บอเลยว่า ไร้ความหมาย หน่ายจริงจริง

มันไม่ใช่ สำหรับคน ที่โดนหัก
ใจหมดรัก ไม่เหมือนเคย เลยทุกสิ่ง
เปลี่ยนไปแล้ว คนเคยรัก เคยพักพิง
คนโดนทิ้ง ฉันไม่ใช่ ใครคนเดิม