วนิพกตกยากลำบากนัก
ขาดแคลนรักอกไหม้ใจยิ่งกร่อย
เร่ขอทานเศษใจใช่สำออย
กมลคอยขอใครโปรดใจบุญ
แด่น้องผู้หิวโหยร่วงโรยเถอะ
แอบสะเออะเพ้อหารักมาหนุน
เพียงเศษเหลือของรักฝากแทนทุน
เป็นพระคุณยิ่งนักหากเยียวยา
เศษหางตาเหลือเหลือเผื่อเพียงนิด
ให้ดวงจิตแห้งเฉาเฝ้าโหยหา
รับแบ่งทานความรักพอชักพา
ให้วิญญาณ์ชื่นฉ่ำแม้รำไร
คนที่รักขาดแคลนแสนหดหู่
น่าอดสูเฝ้าคอยต่ำต้อยไหม
เทียวขอรักเพียงเศษด้วยเหตุใด
แต่มิได้รับรักสักครั้งเดียว
~มะสะแป~
แง๊! โพสไม่ทันชาวบ้าน รอเต่าด้วย..... 
ขาดแคลนรักอกไหม้ใจยิ่งกร่อย
เร่ขอทานเศษใจใช่สำออย
กมลคอยขอใครโปรดใจบุญ
แด่น้องผู้หิวโหยร่วงโรยเถอะ
แอบสะเออะเพ้อหารักมาหนุน
เพียงเศษเหลือของรักฝากแทนทุน
เป็นพระคุณยิ่งนักหากเยียวยา
เศษหางตาเหลือเหลือเผื่อเพียงนิด
ให้ดวงจิตแห้งเฉาเฝ้าโหยหา
รับแบ่งทานความรักพอชักพา
ให้วิญญาณ์ชื่นฉ่ำแม้รำไร
คนที่รักขาดแคลนแสนหดหู่
น่าอดสูเฝ้าคอยต่ำต้อยไหม
เทียวขอรักเพียงเศษด้วยเหตุใด
แต่มิได้รับรักสักครั้งเดียว
~มะสะแป~
แง๊! โพสไม่ทันชาวบ้าน รอเต่าด้วย..... 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
