พริ้วเพลงไพร ภูผา ทุ่งหญ้าไหว
ระบัดใบ ระยับ รับม่านฝน
มวลแมกไม้ ริ้วร่าย สายธารวน
เหงากมล ยลฟ้า น้ำตาโปรย
ซากกองเกวียน ฝูงควาย สายลมแล้ง
พื้นดินแดง แตกทรุด สุดแห้งโหย
สุดสิ้นแสง แห่งถิ่น ระรินโรย
เหมือนหนึ่งดั่ง ถูกโบย ระโรยแรง
ภูตะวัน เสียดฟ้า จวนลาลับ
ตะวันดับ เพลาค่ำ ระส่ำแสง
ตะวันรอน ระเรื่อยไหล ใจเปลี่ยนแปลง
ลับลาแลง สาดแสงเดือน เยือนนิรันดร์
ราตรีกาล ม่านหมอก งามดอกฟ้า
ดอกดารา พราวพริบ ระยิบฝัน
ดอกฟ้าล่วง ละลิ่วไหว คลายสัมพันธ์
วะวิบหวั่น สะท้านไหว ใต้ดอกดาว
ระบัดใบ ระยับ รับม่านฝน
มวลแมกไม้ ริ้วร่าย สายธารวน
เหงากมล ยลฟ้า น้ำตาโปรย
ซากกองเกวียน ฝูงควาย สายลมแล้ง
พื้นดินแดง แตกทรุด สุดแห้งโหย
สุดสิ้นแสง แห่งถิ่น ระรินโรย
เหมือนหนึ่งดั่ง ถูกโบย ระโรยแรง
ภูตะวัน เสียดฟ้า จวนลาลับ
ตะวันดับ เพลาค่ำ ระส่ำแสง
ตะวันรอน ระเรื่อยไหล ใจเปลี่ยนแปลง
ลับลาแลง สาดแสงเดือน เยือนนิรันดร์
ราตรีกาล ม่านหมอก งามดอกฟ้า
ดอกดารา พราวพริบ ระยิบฝัน
ดอกฟ้าล่วง ละลิ่วไหว คลายสัมพันธ์
วะวิบหวั่น สะท้านไหว ใต้ดอกดาว
ใต้ฟ้าหม่นเมื่อมองด้วยหมองจิต
พาให้คิดว้าเหว่เวหาหาว
ไร้จันทราดารามาพร่างพราว
อากาศหนาวร้าวทรวงในห้วงกาล
เสียงหรีดหริ่งเรไรกลางไพรพฤกษ์
ฟังแล้วนึกถึงวันที่ผันผ่าน
เคยมีรักสลักไว้ในดวงมาน
ต้องสะท้านใจนักเมื่อรักคลาย
ฟังหรีดหริ่งยิ่งทำให้ช้ำหนัก
คิดถึงรักเคยมีฤดีสลาย
ใต้ฟ้าหม่นคนเหงาเศร้าเจียนตาย
อยู่เหมือนหน่ายชีวิตฤทธื์รักทำ
สล่าผิน
พาให้คิดว้าเหว่เวหาหาว
ไร้จันทราดารามาพร่างพราว
อากาศหนาวร้าวทรวงในห้วงกาล
เสียงหรีดหริ่งเรไรกลางไพรพฤกษ์
ฟังแล้วนึกถึงวันที่ผันผ่าน
เคยมีรักสลักไว้ในดวงมาน
ต้องสะท้านใจนักเมื่อรักคลาย
ฟังหรีดหริ่งยิ่งทำให้ช้ำหนัก
คิดถึงรักเคยมีฤดีสลาย
ใต้ฟ้าหม่นคนเหงาเศร้าเจียนตาย
อยู่เหมือนหน่ายชีวิตฤทธื์รักทำ
สล่าผิน