......หลานสาวขอคำวิจารณ์บทกลอนนี้ซึ่งเป็นบทประพันธ์ของ..อาจารย์นภาจรี...จากเพื่อนๆเพื่อนำไปส่งอาจารย์ค่ะ...ขอความกรุณาด้วยนะคะ...
บนเส้นทางสู่มหาบัณฑิต
บนเส้นทาง...สู่มหาบัณฑิต
ฉากชีวิต...เริ่มสร้าง...หนทางใหม่
ทางแห่งเกียรติ...การศึกษา...ปรากฏไกล
จงก้าวไป...อย่างมั่นคง...ไม่หลงทาง
ประการหนึ่ง...เตรียมใจ...ไว้ต่อสู้
เรียนให้รู้...ขั้นวิจัย...ในวงกว้าง
เจาะให้ลึก...ตรึกให้ชัด...จัดแนวทาง
แล้วสรรค์...สร้างแนวคิด...พิจารณา
และจะต้อง...เตรียมกาย...ด้วยหมายมั่น
สู่บากบั่น...ฝึกเขียนอ่าน...การศึกษา
ทุกนาที...ที่ผันผ่าน...แห่งกาลเวลา
เป็นคุณค่า...อย่าเฉยเมย...ปล่อยเลยไป
มนุษยสัมพันธ์อันดี...จะมีมิตร
คอยช่วยคิด...แนะแนวทาง...บางอย่างให้
เคารพครู...อาจารย์...ประสานใจ
ศึกษาใน...แนวปรัชญา...สถาบัน
ขอแสดงความคิดเห็น..ตามประสาไก่เอย..
โปรดพิจารณา เห็นด้วยหรือต่าง ปรับเอาเองนะคะ ไม่ว่ากัน
วิเคราะห์และวิจารณ์
บทกลอนเรื่องนี้จัดเป็นสารโน้มน้าวใจ แนะนำและกระตุ้นให้ทำตาม แสดงความปรารถนาดี
ต่อนักศึกษาใหม่ ทำอย่างไรจึงจะประสบความสำเร็จในการศึกษา ผู้เขียนใช้น้ำเสียงและท่าทีจริงใจ
อบอุ่น มีเมตตา มีประสบการณ์ มีผลให้กระทบใจจนเกิดการยอมรับและยอมเปลี่ยนแปลงได้
กลวิิธีการนำเสนอ การลำดับความคิด และการใช้ภาษา
ผู้เขียนนำเสนอเป็นกลอนสุภาพจำนวน ๔ บท คงฉันทลักษณ์เดิม จังหวะคำไพเราะ
ใช้คำให้เกิดความน่าเชื่อถือ มีความรู้ (บทที่ ๒) มีคุณธรรม(บทที่๔)
การลำดับความคิด ผู้เขียนแนะแนวทางการศึกษาจะสำเร็จได้นั้น ต้องทำอย่างไรไว้ชัดเจน
ในบทที่ ๒, ๓,๔ แต่ใช้ภาษาไม่ครบถ้วน ใช้คำว่า ประการหนึ่ง (บทที่ ๒) ควรใช้คำอื่นๆแทน
เพราะในบทถัดไป ไม่ระบุ ประการที่..
ส่วนใหญ่ผู้เขียนใช้คำตรงๆ ไม่ต้องตีความแต่แฝงพลัง เช่น จงก้าวไป เจาะให้ลึก
ตรึกให้ชัด สู่บากบั่น(สู่ หรือ สู้ ทบทวน) บางวรรคเรียงคำได้ดีมีน้ำหนัก ในบทที่ ๒ ว่า
เจาะให้ลึก ตรึกให้ชัด จัดแนวทาง เป็นกลบทอักษรสามช่วง (อ้างถึง: หน้าตัวเมีย ของ nufa)
บางวรรคใช้ภาษากวีให้ความรู้สึก เกิดภาพ เช่นคำว่า ฉากชีวิต ในบทที่ ๑ วรรคที่ ๒
การใช้สัมผัสบังคับ ส่วนใหญ่ถูกต้อง มีติงเล็กน้อยตรงเสียงสัมผัสต่อเนื่อง ซ้ำ ๑ คู่
ในบทที่ ๑ กับบทที่ ๒ คำว่า ทาง-กว้าง-ทาง ถ้าแก้ไขได้จะสมบูรณ์แบบ
ด้วยความปรารถนาดีค่ะ
Peepoonsuk