เหมือนมีรักมากล้นจนเหลือไว้
เหมือนของใช้เหลือมากฝากแบ่งหา
เหมือนงานบุญสุนทานใกล้ผ่านมา
ตั้งผ้าป่าถวายวัดจัดทำบุญ
ถึงแม้ผมหล่อล่ำเห็นคำขาน
ไม่อาจทานตามขอรอเกื้อหนุน
ไม่อาจรับจากใครในการุณ
ยิ่งแม่คุณที่ให้ผมไม่เอา
สุดสงสารหญิงนั้นสำคัญกว่า
ที่สู้ฝ่ามีใจให้กับเขา
กลับถูกขอชายอื่นยื่นบรรเทา
ช่างอับเฉาจริงหนอลออนาง
ไม่อยากติอยากติงสิ่งที่คิด
ด้วยเป็นสิทธิ์ทำได้ไม่เมินหมาง
แต่นี่คนใช่สิ่งของที่ต้องวาง
เร่ริมทางอย่างมือสอง...นองน้ำตา.
เหมือนของใช้เหลือมากฝากแบ่งหา
เหมือนงานบุญสุนทานใกล้ผ่านมา
ตั้งผ้าป่าถวายวัดจัดทำบุญ
ถึงแม้ผมหล่อล่ำเห็นคำขาน
ไม่อาจทานตามขอรอเกื้อหนุน
ไม่อาจรับจากใครในการุณ
ยิ่งแม่คุณที่ให้ผมไม่เอา
สุดสงสารหญิงนั้นสำคัญกว่า
ที่สู้ฝ่ามีใจให้กับเขา
กลับถูกขอชายอื่นยื่นบรรเทา
ช่างอับเฉาจริงหนอลออนาง
ไม่อยากติอยากติงสิ่งที่คิด
ด้วยเป็นสิทธิ์ทำได้ไม่เมินหมาง
แต่นี่คนใช่สิ่งของที่ต้องวาง
เร่ริมทางอย่างมือสอง...นองน้ำตา.
"บ้านริมโขง"