คนที่เธอไม่เคยจะมองเห็น

เธอเห็นฉันไหม ...สุดที่รัก
เธอนั้นจักมองเห็นฉันบ้างหรือไม่
เธอจะเห็นไหมหนอความจริงใจ
เธอจะเห็นไหมว่าใครที่รักเธอ
..............................
ฉันคนนี้ที่ยอมเจ็บเพื่อเธอ
รู้เสมอว่าเธอคงไม่เห็นค่า
จะตอนนี้หรือกี่ปีที่ผ่านมา
แม้น้ำตาจะเสียไปสักเท่าใด

เธอไม่เคยหันมามองทางนี้
ไม่เคยมีความรักคอยยื่นให้
ทุกคำพูดไม่เคยมีความจริงใจ
ในแววตาของเธอไม่มีฉันเลย

ฉันเป็นเพียงเศษดินใช่ไหม
เธอจึงได้เหยียบย้ำแล้วทำเฉย
แม้อยู่ใกล้ก็ไม่มีคำใดเอ่ย
ทำเหมือนเราไม่เคยจะรักกัน

เธอรู้ไหมฉันฉันเจ็บใจเจ็บตรงนี้
เจ็บทุกทีที่เธอทำเมินฉัน
เจ็บที่เธอบอกเขา ว่าเราไม่รู้จักกัน
เจ็บที่เธอเห็นคนนั้นสำคัญมากเกินไป

ผิดใช่ไหมที่ฉันมาก่อนเขา
เป็นคนเก่าไม่น่ารักเหมือนคนใหม่
ผิดด้วยหรือที่ฉันมอบความจริงใจ
เธอจึงมองมันสิ้นไร้คุณค่าทุกทุกที

คงจะผิดที่ฉันเชื่อในความรัก
จึงผูกมัดใจให้เจ็บอยู่อย่างนี้
ผิดที่ฉันเลือกมองเธอแต่ด้านดี
จึงตัดใจไม่ได้สักที เมื่อคิดถึงเรื่องผ่านมา

คงจะผิดที่ฉันมันคนอ่อนไหว
เมื่อเธอจากไกลแต่ใจยังโหยหา
คงจะผิดที่ฉันมันเจ้าน้ำตา
ฉันจึงดูไร้ค่าน่าเบื่อสำหรับเธอ

แม้เธอไม่เคยคิดจะเห็นใจ
ถึงอย่างไรจะรอคอยเธอเสมอ
จะยอมเป็นคนไร้ค่าในสายตาเธอ
จะเป็นคนรอพบเจอเมื่อเธอถูกเขาทิ้งมา

..................................
มือของฉันจะคอยซับน้ำตา
ใจของฉันจะคอยเยียวยารักษาใจเธอให้
ตักของฉันจะรอเธอล้มลงพักเสมอไป
กอดของฉันจะบรรเทาความทุกข์ใจให้กับเธอ

with love