ภาพเธอเขาเรามองต้องเมินหน้า
ไยกานดายังเห็นว่าเป็นเขา
หันหน้าหนีรู้ใครใกล้แฟนเรา
อาจเพื่อนเก่าเราเองกริ่งเกรงไป
ยังคิดว่าตาเห็นเป็นดั่งฝัน
ดูซินั่นยังหลับจับคำไข
คิดคิดเอาหวังเป็นเช่นดั่งใจ
เรื่องอะไรตีขลุมรุมว่าเรา
น้ำตาซึมทรุดลงตรงพื้นพลัน
อะไรกันหวังนอนออดอ้อนเขา
จะดีร้ายอย่างไรให้วาดเอา
ทำเป็นนอนขี้เซาคนเขาเมิน
ยืนเนื้อตัวรัวสั่นกลั้นอาลัย
อ้าว..ก็ไหนว่าทรุดสุดขัดเขิน
ตอนนี้ยืนกับใครได้เผชิญ
เชื่อเหลือเกิน..ว่าแกล้ง...แสร้งอำกัน
ภาพเธอเขาเรามองต้องเมินหน้า
ยังคิดว่าตาเห็นเป็นดั่งฝัน
น้ำตาซึมทรุดลงตรงพื้นพลัน
ยืนเนื้อตัวรัวสั่นกลั้นอาลัย
ไยกานดายังเห็นว่าเป็นเขา
หันหน้าหนีรู้ใครใกล้แฟนเรา
อาจเพื่อนเก่าเราเองกริ่งเกรงไป
ยังคิดว่าตาเห็นเป็นดั่งฝัน
ดูซินั่นยังหลับจับคำไข
คิดคิดเอาหวังเป็นเช่นดั่งใจ
เรื่องอะไรตีขลุมรุมว่าเรา
น้ำตาซึมทรุดลงตรงพื้นพลัน
อะไรกันหวังนอนออดอ้อนเขา
จะดีร้ายอย่างไรให้วาดเอา
ทำเป็นนอนขี้เซาคนเขาเมิน
ยืนเนื้อตัวรัวสั่นกลั้นอาลัย
อ้าว..ก็ไหนว่าทรุดสุดขัดเขิน
ตอนนี้ยืนกับใครได้เผชิญ
เชื่อเหลือเกิน..ว่าแกล้ง...แสร้งอำกัน
ภาพเธอเขาเรามองต้องเมินหน้า
ยังคิดว่าตาเห็นเป็นดั่งฝัน
น้ำตาซึมทรุดลงตรงพื้นพลัน
ยืนเนื้อตัวรัวสั่นกลั้นอาลัย
"บ้านริมโขง"