.jpg)
เมื่อความรักปักลงตรงกลางจิต
เหมือนชีวิตสว่างกระจ่างใส
ก็รับมันเก็บวางไว้กลางใจ
โดยที่ไม่หวาดหวั่นวันอำลา
ตกอยู่ในห้วงเหวแห่งเปลวรัก
ยอมจมปลักเป็นทาสปรารถนา
เฝ้าเทิดทูลรักเขาเท่าชีวา
ยอมปิดตาเหมือนไม่เห็นเล่นกับไฟ
โลกกลายเป็นสีชมพูดูงามงด
ช่างสวยสดดั่งดาวที่พราวใส
วิมานรักที่สร้างช่างอำไพ
อบอุ่นในสถานวิมานทอง
และแล้ววันอำลาก็มาถึง
เพียงคำหนึ่งคำนั้นฉันสุดหมอง
ฉันไม่ใช่คนนี้ที่เธอปอง
ยังคงก้องอยู่ในใจทั้งดวง
กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้หยด
จำเก็บกดเอาไว้ไม่ให้ร่วง
แค่ยอมให้ไหลซาบลงอาบทรวง
ฝันทั้งปวงเก็บพับไว้กับใจ
เมื่อพิษรักรุมเร้าเผาดวงจิต
มีชีวิตเหมือนว่าหามีไม่
ความเจ็บปวดทั้งหมดไม่โทษใคร
มาคิดได้ก็สุดเศร้า..เราโง่เอง
เหมือนชีวิตสว่างกระจ่างใส
ก็รับมันเก็บวางไว้กลางใจ
โดยที่ไม่หวาดหวั่นวันอำลา
ตกอยู่ในห้วงเหวแห่งเปลวรัก
ยอมจมปลักเป็นทาสปรารถนา
เฝ้าเทิดทูลรักเขาเท่าชีวา
ยอมปิดตาเหมือนไม่เห็นเล่นกับไฟ
โลกกลายเป็นสีชมพูดูงามงด
ช่างสวยสดดั่งดาวที่พราวใส
วิมานรักที่สร้างช่างอำไพ
อบอุ่นในสถานวิมานทอง
และแล้ววันอำลาก็มาถึง
เพียงคำหนึ่งคำนั้นฉันสุดหมอง
ฉันไม่ใช่คนนี้ที่เธอปอง
ยังคงก้องอยู่ในใจทั้งดวง
กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้หยด
จำเก็บกดเอาไว้ไม่ให้ร่วง
แค่ยอมให้ไหลซาบลงอาบทรวง
ฝันทั้งปวงเก็บพับไว้กับใจ
เมื่อพิษรักรุมเร้าเผาดวงจิต
มีชีวิตเหมือนว่าหามีไม่
ความเจ็บปวดทั้งหมดไม่โทษใคร
มาคิดได้ก็สุดเศร้า..เราโง่เอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
